ربیبه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَبیبِه (به فتح راء و کسر باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای نادختری است و جمع آن
رَبائِب (به فتح راء) است که فقط یکبار در
آیه ۲۳ سوره نساء آمده است.
رَبیبِه به معنای نادخترى استو جمع آن رَبائب است. در
مجمع گويد علت اين تسميه آن است كه شوهر دوّمى زن، او را تربيت می‌كند و ربيبه به معنى مربوبه است مثل قتيله به معنى مقتوله.
(... وَ رَبائِبُكُمُ اللَّاتِي فِي حُجُورِكُمْ ...) يعنى «ربيبه‌هاى شما كه در كنار شمايند برايتان
حرام می‌باشند.»
در
فقه اسلامى روشن است كه ربيبه خواه در منزل و تحت حفاظت شخص باشد يا نه حرام است و قيد «
فِي حُجُورِكُمْ» براى غالب است زيرا كه در غالب زن دختر خويش را نيز به خانه شوهر دوم می‌آورد.
اين كلمه در قرآن فقط يكبار آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رَبَائِبُ»، ج۳، ص۴۵.
