رَبیبِه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَبیبِه (به فتح راء و کسر باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای نادختری است و جمع آن
رَبائِب (به فتح راء) است که فقط یکبار در
آیه ۲۳ سوره نساء آمده است.
رَبیبِه به معنای نادخترى است و جمع آن رَبائب است.
در
مجمع گويد علت اين تسميه آن است كه شوهر دوّمى زن، او را تربيت می‌كند و ربيبه به معنى مربوبه است مثل قتيله به معنى مقتوله.
(... وَ رَبائِبُكُمُ اللَّاتِي فِي حُجُورِكُمْ ...) يعنى «ربيبه‌هاى شما كه در كنار شمايند برايتان
حرام می‌باشند.»
در
فقه اسلامى روشن است كه ربيبه خواه در منزل و تحت حفاظت شخص باشد يا نه حرام است و قيد «
فِي حُجُورِكُمْ» براى غالب است زيرا كه در غالب زن دختر خويش را نيز به خانه شوهر دوم می‌آورد.
اين كلمه در قرآن فقط يكبار آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رَبَائِبُ»، ج۳، ص۴۵.
