ذی‌حجّه

ماه ذیحجّه دوازدهمین و آخرین ماه قمری می‌باشد که از احکام آن،در باب‌های صلاة، طهارت، حج و دیات سخن گفته‌اند.

۱) خواندن دو رکعت نماز به کیفیت نماز غدیر و نیز خواندن نماز حضرت فاطمه علیها السّلام،در اوّل ذیحجّه، مستحب است.
۲) خواندن دو رکعت نماز بین نماز مغرب و عشا در دهه‌ی نخست ماه ذیحجه، مستحب است.
کیفیت نماز دهه اول ذیحجه به این صورت است که در رکعت اوّل و دوم بعد از سوره حمد و سوره توحید، آیه‌ ۱۴۲ سوره اعراف، خوانده می‌شود.
۳) غسل کردن در روزهای هشتم (روز ترویه)، نهم (روز عرفه)، دهم (عید قربان)، هیجدهم (عید غدیر) و بنابر مشهور، بیست و چهارم (روز مباهله) ذیحجّه مستحب است.

ذیحجه از ماه‌های حج است که احرام بستن برای حج و نیز عمره تمتع، تنها در این ماه‌ها صحیح است.

ذیحجّه از ماه‌های حرام به شمار می‌رود که دیه قتل در آن‌ها نسبت به غیر ماه های حرام‌ به مقدار یک سوم دیه‌ کامل، افزایش می‌یابد.

۱.	↑ بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۱۰، ص۵۳۸.
۲.	↑ اعراف/سوره۷، آیه۱۴۲.
۳.	↑ حرعاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج۸، ص۱۸۳.
۴.	↑ حر عاملی، هدایة الامّة،ج۳، ص۳۱۷ .
۵.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۵، ص۳۳-۳۵.
۶.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهرالکلام، ج۵، ص۳۷-۳۹.
۷.	↑ خمینی، روح الله، تحریرالوسیلة، ج۱، ص۹۸.
۸.	↑ دیلمی، حمزة بن عبدالعظیم، المراسم العلویة فی النبوة، ص۱۰۴.
۹.	↑ طوسی، محمد بن حسن، الخلاف، ج۲، ص۲۵۸.
۱۰.	↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴۳، ص۲۶.