• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ذُؤَابَة (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: شرف.


ذُؤَابَة (به ضم ذال و فتح همزه و باء) از واژگان نهج البلاغه به معنای پيشانى، موى پيشانى، بالاى هر شى و عزّ و شرف است.
این واژه فقط یک بار در نهج‌البلاغه آمده است.



ذُؤَابَة به معنای پيشانى، موى پيشانى، بالاى هر شى و عزّ و شرف است.
«زيد ذؤابَةُ‌ قومهِ‌» يعنى شريف و متقدم آن‌هاست.



موردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - ذؤابَه - خطبه ۱۰۷ (وصف رسول خدا)

[[|امام علی (صلوات‌الله‌علیه)]] در وصف رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده:
«اخْتارَهُ مِنْ شَجَرَةِ الاَْنْبِياءِ وَ مِشْكاةِ الضّياءِ وَ ذؤابَةِ الْعَلْياءِ وَ سُرَّةِ الْبَطْحاءِ.»
يعنى «خداوند آن حضرت را از نسل پیامبران و از قنديل نور و از شرف عالى و از ناف بطحاء برانگيخت.»



اين كلمه فقط يک دفعه در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۰۹.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۵۷.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۲۸۸.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۰، خطبه۱۰۷.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۲۰۶، خطبه۱۰۶.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۵۶، خطبه۱۰۸.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۲۹، خطبه۱۰۸.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۵۱۵.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۸۲.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۸۲.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۰، خطبه۱۰۷.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ذاب»، ج۱، ص۴۰۹-۴۱۰.    






جعبه ابزار