ذٰلِک (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ذٰلِک (به کسر لام) از واژگان
قرآن کریم به معنای
اسماء اشاره و برای بعید است.
گرچه در مواردی برای اشاره به شیء حاضر و یا اشاره به مطلب گذشته در کلام نیز به کار برده می‌شود.
ذلِک به معنای
اسم اشاره براى بعيد است.
لام آن براى افاده دورى و كاف آن براى خطاب است و خطاب نسبت به كسى است كه كلام بر او القا می‌شود.
طبرسی فرموده: لام آن براى
تأکید است شايد مراد تأكيد دورى است.
به مواردی از
ذٰلِک که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(ذلِكَ‌جَزاؤُهُمْ بِأَنَّهُمْ كَفَرُوا بِآياتِنا) (اين
کیفر آن‌هاست، به خاطر اين‌كه نسبت به آيات ما
کافر شدند.)
(ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدىً لِلْمُتَّقِينَ) (اين
کتاب با عظمتى است كه هيچ‌گونه شكى در آن نيست و مايه
هدایت پرهيزكاران است.)
گاهى با آن به شیء حاضر اشاره می‌شود و مراد از آن نشان دادن علوّ رتبه آن شئى است . مراد از كتاب قرآن است و به جهت بلندى مقام آن با «ذلک» اشاره شده. اين وجه بهتر از وجوه عديده‌اى است كه درباره «ذلک» در اين
آیه گفته‌اند.
(نه
پیر و از كار افتاده باشد و نه
بکر و
جوان؛ بلكه ميان اين دو باشد.)
و نيز با اين كلمه به مطلب گذشته در كلام، كه چندان هم دور نيست اشاره می‌شود.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ذلک»، ج۳، ص۲.
