ذَبْذَب (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ذَبْذَب (به فتح ذال و سکون باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای حرکت دادن است.
اين كلمه فقط يک‌بار در
قرآن کریم آمده است.
ذَبْذَب به معنای حرکت دادن است.
تَذَبْذُب به معنى حركت کردن است.
مُذَبْذَب به کسی گویند که بین دو چیز مردد و در حال رفت و آمد است.
در
مجمع فرموده:
«ذَبْذَبْتُهُ فَتَذَبْذَبَ» يعنى او را حركت دادم و حركت كرد، و آن مانند حركت دادن شى‌ء آويزان است.
به موردی از
ذَبْذَب که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
خدا فرموده:
(مُذَبْذَبِينَ بَيْنَ ذلِكَ لا إِلى هؤُلاءِ وَ لا إِلى هؤُلاءِ) يعنى: «ميان
کفر و
ایمان مردّداند نه حقيقتا به سوى مؤمنان و از آنها هستند و نه واقعا به سوى كفّار و در رديف آنها هستند.»
آيه در وصف
منافقین است كه نه از
مؤمنان بودند و نه از
کفّار بلكه هم به اين سو و هم به آن سو می‌رفتند.
به نظر می‌آيد مراد، تذبذب ظاهرى و با هر دو كنار آمدن است، نه تذبذب قلبى و شايد مراد
تحیّر قلبى آن‌هاست، كه نه واقعا ايمان می‌آورند و نه از روى
جهل كافر حقيقى‌اند.
اين كلمه فقط يک‌بار در
کلام الله مجید آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ذبذب»، ج۳، ص۳.
