امام علی (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با احوال مردم در دنیا فرموده: «دارُ حَرَب وَ سَلَب ... فَمِنْ ناج مَعْقور وَ لَحْم مَجْزور وَ شِلْو مَذْبوح وَ دَم مَسْفوح وَ عاضّ عَلَى يَدَيْهِ وَ صافِق لِكَفَّيْهِ.»
يعنى «دنيا خانه نهب و تاراج است، مردم آن بعضى نجات يافته زخمى، بعضى به صورت گوشت قطع شده، بعضى عضوى مذبوح، بعضى به صورت خون ريخته شده، بعضى از حسرت دست به دندان گزيده و بعضى از تأسف دست به هم زننده است.»
