• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ذارِیات (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: سوره ذاریات.


ذاریات: (وَالذَّارِیاتِ ذَرْواً)
«ذاریات» جمع‌ «ذاریه» به معنای بادهایی است که اشیاء را به پرواز در می‌آورد.



(وَالذَّارِیاتِ ذَرْواً) (سوگند به بادهايى كه ابرها را به حركت در مى‌آورند)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه ذاريات جمع ذاريه است، و ذاريه از ذرو گرفته شده. وقتى مى‌گويند ذرت الريح التراب و يا مى‌گويند تذور الريح التراب ذروا معنايش اين است كه باد، خاک‌ها را پراكنده كرد، و به پرواز درآورد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. ذاریات/سوره۵۱، آیه۱.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۳۱۶.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۲۷.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۵۷.    
۵. ذاریات/سوره۵۱، آیه۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۰.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۴۶.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۶۴.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۹۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج، ص.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ذاریات»، ج۲، ص۸۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ذاریات | لغات قرآن




جعبه ابزار