ذُؤَابَة (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
ذُؤَابَة (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط:
شرف
.
ذُؤَابَة
(به ضم ذال و فتح همزه و باء) از
واژگان نهج البلاغه
به معنای پيشانى، موى پيشانى، بالاى هر شى و
عزّ
و شرف است.
این واژه فقط یک بار در
نهجالبلاغه
آمده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای
ذُؤَابَة
۲ - کاربردها
۲.۱ -
ذؤابَه
- خطبه ۱۰۷ (وصف رسول خدا)
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای
ذُؤَابَة
[
ویرایش
]
ذُؤَابَة
[۱]
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۰۹.
[۲]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۵۷.
به معنای پيشانى، موى پيشانى، بالاى هر شى و عزّ و شرف است.
«
زيد ذؤابَةُ قومهِ
» يعنى شريف و متقدم آنهاست.
[۳]
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۲۸۸.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
موردی که در نهجالبلاغه استفاده شده به شرح ذیل میباشد.
۲.۱ -
ذؤابَه
- خطبه ۱۰۷ (وصف رسول خدا)
[[|امام علی (صلواتاللهعلیه)]] در وصف
رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله)
فرموده:
«اخْتارَهُ مِنْ شَجَرَةِ الاَْنْبِياءِ وَ مِشْكاةِ الضّياءِ وَ
ذؤابَةِ
الْعَلْياءِ وَ سُرَّةِ الْبَطْحاءِ.»
[۴]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۰، خطبه۱۰۷.
[۵]
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۲۰۶، خطبه۱۰۶.
[۶]
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۵۶، خطبه۱۰۸.
يعنى «
خداوند
آن حضرت را از
نسل
پیامبران
و از قنديل
نور
و از شرف عالى و از ناف
بطحاء
برانگيخت.»
[۷]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۲۹، خطبه۱۰۸.
[۸]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰.
(شرحهای خطبه:
[۹]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰.
[۱۰]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۵۱۵.
[۱۱]
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۸۲.
[۱۲]
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۸۲.
)
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
اين كلمه فقط يک دفعه در «نهج البلاغه» آمده است.
[۱۳]
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۰، خطبه۱۰۷.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۰۹.
۲.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۵۷.
۳.
↑
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۲۸۸.
۴.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۰، خطبه۱۰۷.
۵.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۱، ص۲۰۶، خطبه۱۰۶.
۶.
↑
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۵۶، خطبه۱۰۸.
۷.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۲۹، خطبه۱۰۸.
۸.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰.
۹.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۰.
۱۰.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۴، ص۵۱۵.
۱۱.
↑
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۸۲.
۱۲.
↑
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۱۸۲.
۱۳.
↑
سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۴۰، خطبه۱۰۷.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ذاب»، ج۱، ص۴۰۹-۴۱۰.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان خطبه 107 نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری