دِرَّه (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دِرَر (به کسر دال و فتح راء) از
واژگان نهج البلاغه جمع
دِرَّه به معنى شير است.
از این واژه یک مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
دِرَر جمع
دِرَّه به معنى شير است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
امام (علیه‌السّلام) درباره ابرها فرموده:
«أَرْسَلَهُ سَحّاً مُتَدارَكاً قَدْ أَسَفَّ هَيْدَبُهُ تَمْريهِ الْجَنُوبُ دِرَرَ أَهاضيبِهِ» «ابر را متلاحق و متراكم فرستاد در حالی كه دنباله آن پایين آمده و
باد جنوب آن را مسّ مى‌كند براى فايده‌هاى باران‌هايش.»
بنابراين «درر» در اينجا جمع «درّه» به معنى فایده‌هاست. اين استعاره و كنايه‌های حضرت (صلوات‌الله‌علیه) حيران كننده است.
از این واژه یک مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «درّه»، ج۱، ص۳۸۱-۳۸۲.
