دُجُن (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دُجُن (به ضم دال و جیم) از
واژگان نهج البلاغه به معنای
ظلمت و تاريكى است.
این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج البلاغه بکار رفته است، مانند:
• دُجْنَه (به ضم دال و سکون جیم و فتح نون) است.
• دُجُنَّه (به ضم دال و جیم و نون مشدد و مفتوح) است.
• دُجْنَه (به ضم دال و سکون جیم و فتح نون) به معنای تاریکی است.
• دُجُنَّه (به ضم دال و جیم و نون مشدد و مفتوح) به معنای تاریکی است.
از این واژه يک بار در «نهج البلاغه» آمده است.
دُجُن و
دُجْنَه و
دُجُنَّه به معنى ظلمت و تاريكى است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
حضرت علی علیه السلام در وصف خفاش فرموده:
«وَ لا تَمْتَنِعُ مِنَ الْمُضيِّ فيهِ لِغَسَقِ دُجُنَّتِهِ» «امتناع نمى‌كند از رفتن در شب به علت شدت
ظلمت آن.»
آمدن «
غسق» مفيد شدت ظلمت است و «
دُجْنَه» با
تشديد نون ضبط شده است.
از این ماده يک بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، سید علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «دجن»، ج۱، ص۳۷۶.
