• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دَمْدَمَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: دَمْدَمَ (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: دمدم (مفردات‌قرآن).


دَمْدَمَ: (فَعَقَرُوها فَدَمْدَمَ)
[۱] شمس/سوره۹۱، آیه۱۴.    

«دَمْدَمَ» از مادّه‌ «دمدمة»، گاه، به معنای هلاک کردن آمده،
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۱۸.    
گاه، به عذاب و مجازات کامل، گاه، به معنای کوبیدن و نرم کردن، گاه، به معنای ریشه کن ساختن و گاه، به معنای خشم و غضب نمودن و یا احاطه کردن و فراگیر شدن. و همه این معانی در آیه مورد بحث صادق است؛ چرا که این عذاب گسترده، از خشم الهی سرچشمه می‌گرفت و همه آنها را در هم کوبید و نرم کرد و ریشه‌کن ساخت.
[۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۷۲.    
[۴] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۶۳.    



(فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمۡدَمَ عَلَيۡهِمۡ رَبُّهُم بِذَنۢبِهِمۡ فَسَوَّىٰهَا)
[۵] شمس/سوره۹۱، آیه۱۴.    
(ولى آنها او را تكذيب و ناقه را پى كردند و به هلاکت رساندند؛ از اين رو پروردگارشان آنها و سرزمينشان را بخاطر گناهشان درهم كوبيد و با خاك يكسان كرد.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه دمدمه به معناى خراب كردن بنا بر روى كسى است، وقتى مى‌گويند: دمدم عليه القبر، معنايش اين است كه خاک قبر را بر سرش فرو ريخت، و منظور از اين عبارت اين است كه عذاب الهی به خاطر گناهانى كه كردند همه آنان را فرا گرفت، و نسل‌شان را قطع و آثارشان را محو و نابود كرد.
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۰۲.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۹.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۱۹.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۷۱.    
)

۱. ↑ شمس/سوره۹۱، آیه۱۴.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۱۸.    
۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۷۲.    
۴. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۶۳.    
۵. ↑ شمس/سوره۹۱، آیه۱۴.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۰۲.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۹۹.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۱۹.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۷۱.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «دَمْدَمَ»، ص۲۲۷.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره شمس | لغات قرآن
جعبه ابزار