• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دَعْ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





دَعّ: (اِلی‌ نَارِ جَهَنَّمَ دَعّاً)
«دَعّ» (بر وزن جدّ)، به معنای دفع شدید و راندن توام با خشونت و عنف است.



(يَوۡمَ يُدَعُّونَ إِلَىٰ نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا) (در آن روز كه آنها را به سوى آتش دوزخ مى‌رانند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه دع (با تشديد عين) به معناى دفع و پرت كردن به شدت است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. طور/سوره۵۲، آیه۱۳.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۴۳۲.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۱۴.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۳۲۵.    
۵. طور/سوره۵۲، آیه۱۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۳، ص۱۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۱۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۳۴۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۷۳.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «دَعّ»، ص۲۲۵.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره طور | لغات قرآن




جعبه ابزار