دَالِح (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دلح و
دَالِح (به فتح دال و کسر لام) از
واژگان نهج البلاغه به معنای ابر پر آب است.
از این کلمه یک بار در «
نهج البلاغه» آمده است.
دَالِح:
به معنای ابر پر آب است. «
الدَالِح: السحاب الكثير الماء.»
جمع آن
دلّح و
دوالح است.
به برخی از مواردی که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، اشاره می‌شود:
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره
ملائکه فرموده:
«مِنْهُمْ مَنْ هُوَ في خَلْقِ الْغَمامِ الدُّلَّحِ، وَ في عِظَمِ الْجِبالِ الشُّمَّخِ، وَ في قَتْرَةِ الظَّلاَمِ الاَْيْهَمِ» «گروهى از آنان در
آفرینش ابرهاى پرآب و در آفرينش كوه‌هاى عظيم و مرتفع، و خلقت
ظلمت و تاريكى دست در كارند.»
يعنى بعضى از ملائكه در ميان ابرهاى ثقيل و بعضى در ميان كوه‌هاى بلند و بعضى در شكم ظلمت‌هاى كور هستند.
«لاَْيْهَمِ» چيزی كه در آن راه يافته نمى‌شود.
از این کلمه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «دلح»، ج۱، ص۳۹۰.
