• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دیوان (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: دیوان (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط: دیوان.


ديوان (به کسر دال و فتح واو) از واژگان نهج البلاغه به معنای محل جمع كتاب‌ها و نامه‌ای كه در آن لشكريان، اهل عطا و مقررى نوشته شود، است. جمع آن به صورت دَواوين آمده است. از این لفظ فقط یک مورد در نهج‌ البلاغه آمده است.


ديوان:
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۰۵.    
[۲] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۲۴۹.    
به معنای محل جمع كتاب‌ها و نامه‌ای كه در آن لشكريان، اهل عطا و مقررى نوشته شود است. جمع آن به صورت دواوین آمده است.

حضرت علی (علیه‌السلام) درباره مردان الهى فرموده: «وَ قَدْ نَشَرُوا دواوِينَ أَعْمالِهِمْ وَ فَرَغُوا لِـمُحاسَبَةِ أَنْفُسِهِمْ وَ عَلَى كُلِّ صَغِيرَة وَ كَبِيرَة»
[۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۴۷، خطبه ۲۲۱.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۳۸، خطبه ۲۱۷.    
[۵] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۴۳، خطبه ۲۲۲.    
«نامه‌هاى اعمال خويش را باز كرده (يعنى گناهان خويش به نظر آورده) و بر محاسبه خويش مشغول شده و از چيز ديگرى فارغ شده‌اند.»
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۳۷، خطبه ۲۲۲.    
[۷] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۲۵.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۳۳.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۸، ص۳۶۰.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۶۰.    
[۱۱] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۷۷.    
)

این کلمه فقط یک بار در نهج‌ البلاغه آمده است.
[۱۲] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۴۷، خطبه ۲۲۱.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۴۰۵.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۲۴۹.    
۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۴۷، خطبه ۲۲۱.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۲، ص۲۳۸، خطبه ۲۱۷.    
۵. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۳۴۳، خطبه ۲۲۲.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۳۷، خطبه ۲۲۲.    
۷. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۲۵.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۳۳.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۸، ص۳۶۰.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۴، ص۲۶۰.    
۱۱. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۱۷۷.    
۱۲. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۵۴۷، خطبه ۲۲۱.    


• قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «دیوان»، ج۱، ص۴۰۵.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 221 نهج البلاغه
جعبه ابزار