• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دواعی مجاز

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دواعی مجاز به معنی انگیزه های استعمالات مجازی است.



دواعی مجاز، فوایدی است که در نزد اهل لغت بر استعمال مجازی مترتب می شود و آنان را وا دار می سازد لفظ را در معنای غیر [۱]     آن استعمال نمایند.


اصل در استعمال، استعمال حقیقی است و مجاز خلاف اصل می باشد و عدول از اصل به خلاف اصل، دلیل لازم دارد و دلیل آن، فوایدی است که یا لفظی است و یا معنوی. توضیح هر کدام در جای خود آمده است. (در مقاله دواعی لفظی مجاز و دواعی معنوی مجاز)
[۱] اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج ۱، ص ۳۰۶.
[۲] اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج ۲، ص ۷۰-۷۱.
[۳] المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج ۱، ص ۳۳۴-۳۳۵.



۱. اصول الفقه الاسلامی، زحیلی، وهبه، ج ۱، ص ۳۰۶.
۲. اصول الفقه، زهیرالمالکی، محمد ابوالنور، ج ۲، ص ۷۰-۷۱.
۳. المحصول فی علم اصول الفقه، فخر رازی، محمد بن عمر، ج ۱، ص ۳۳۴-۳۳۵.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۷۱، برگرفته از مقاله «دواعی مجاز».    






جعبه ابزار