دلح (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دَالِح (به فتح دال و کسر لام) از
واژگان نهج البلاغه به معنای ابر پر آب است. این کلمه تنها یک بار در
نهج البلاغه آمده است.
دَالِح:
به معنای ابر پر آب است. «الدَالِح: السحاب الكثير الماء.»
جمع آن دلّح و دوالح است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره
ملائکه فرموده:
«مِنْهُمْ مَنْ هُوَ في خَلْقِ الْغَمَامِ الدُّلَّحِ، وَ في عِظَمِ الْجِبَالِ الشُّمَّخِ، وَ في قَتْرَةِ الظَّلاَمِ الاَْيْهَمِ» (گروهى از آنان در آفرينش ابرهاى پرآب و در آفرينش كوه‌هاى عظيم و مرتفع، و خلقت ظلمت و تاريكى دست در كارند.)
(شرح‌های خطبه:
) يعنى بعضى از ملائكه در ميان ابرهاى ثقيل و بعضى در ميان كوه‌هاى بلند و بعضى در شكم ظلمت‌هاى كور هستند «ايهم» چيزی كه در آن راه يافته نمى‌شود.
این کلمه تنها یک بار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «دلح»، ج۱، ص۳۹۰.
