وما کان صلاتهم عند البیت الا مکاء وتصدیة... «(آنها که مدعی هستند ما هم نماز داریم،) نمازشان نزد خانه (خدا)، چیزی جز «سوت کشیدن» «کفزدن» نبود پس بچشید عذاب (الهی) را بخاطر کفرتان.»
در تاریخ می خوانیم که گروهی از اعراب در زمان جاهلیت به هنگام طواف خانه کعبه لخت مادرزاد می شدند، و سوت می کشیدند و کف می زدند و نام آن را عبادت می گذاشتند، و نیز نقل شده هنگامی که پیامبر در کنار حجر الاسود رو به سوی شمال می ایستاد (که هم مقابل کعبه باشد و هم بیت المقدس!) و مشغول نماز می شد دو نفر از طائفه "بنی سهم" در طرف راست و چپ آن حضرت می ایستادند یکی "صیحه" می کشید و دیگری "کف" می زد تا نماز پیامبر را مشوش کنند.
چرا خداوند عذابشان نکند و حال آنکه همین هایند که بندگانمؤمن را از مسجد الحرام جلوگیری می کنند، نماز خواندنشان در خانه خدا جز ملعبه ای از سوت کشیدن و دست زدن نبود، پس چون چنین بود اینک باید عذاب را به کیفر اینکه کفر می ورزیدند بچشند.