دحیة بن مصعب اموی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دحیة بن مصعب اموی، یکی از امرای
بنی‌امیه بود که در دوره
مهدی عباسی در
مصر شورش نمود. او سرانجام به
سال ۱۶۹ ق در جنگ با
فضل بن صالح عباسی کشته شد.
دحیة بن مصعب بن اصبغ بن عبدالعزیز بن مروان بن حکم اموی قرشی، یکی از امیران بازمانده از بنی‌امیه بود که در روزگار مهدی خلیفه عباسی در صعید مصر سر به شورش نهاد و ادعای
خلافت کرد.
این جریان به گوش
ابراهیم بن صالح عباسی، امیر مصر رسید و او در مورد دحیه با گذشت برخورد کرد. این بود که مهدی بر وی خشمگین شد او را برکنار کرد و
موسی بن مصعب خثعمی را به جای وی گماشت. موسی با مردم راه ستم و جفا در پیش گرفت و لذا مردم ناحیه «حوف» که از اعراب بودند بر وی شوریدند و چون موسی بن مصعب راهی سرکوب ایشان شد او را به قتل رسانیدند، و بدین ترتیب نتوانست با دحیه اموی بجنگد.
پس از او مهدی در
سال ۱۶۸ ق موسی بن مصعب عسّامه را مامور سرکوب دحیه کرد، اما او نیز از سرکوب دحیه عاجز ماند. هنگامی که
هادی پس از پدرش مهدی به خلافت رسید، فضل بن صالح بن علی عباسی را به ولایت مصر گماشت، او سخت به تعقیب دحیه پرداخت و با او جنگید. دحیه شکست خورده دستگیر شد و گردنش زده شد و آن گاه سرش را برای هادی فرستادند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۹۳.
