دادگاه (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دادگاه یا همان مجلس قضا و مجلس حکم محل رسیدگى به دعاوى است و از احکام آن در باب
قضاء سخن گفته‌اند.
مستحب است دادگاه در محیطى باز یا فضایى باشد که مردم به آسانى به آن جا دسترسى دارند.
برخى گفته‌اند:
مکروه است
مسجد به طور دایم دادگاه قرار داده شود؛ هرچند
قضاوت کردن در
مسجد به طور اتفاقى
کراهت ندارد؛ لیکن برخى مطلقا قائل به عدم
کراهت شده‌اند.
چنانچه یکى از دو طرف
دعوا خواستار احضار طرف دیگر به دادگاه باشد، بنابر قول بسیارى، بر
قاضی واجب است خواستۀ او را اجابت و خصمش را به دادگاه احضار کند؛ مگر مواردى که استثنا شده است.
به قول بسیارى از فقها،
سوگند باید در دادگاه صورت گیرد و
قسم خوردن در غیر مجلس حکم فاقد اعتبار است، مگر آنکه
قسم خورنده از حضور در دادگاه معذور باشد، مانند بیمار و زمین گیر و زن خانه نشین.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۵۶۸.
