دائِبِین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
دائِبِین: (وَ الْقَمَرَ دائِبَیْنِ) «دائِبَینِ» از مادّه «دُئوب» به معنای ادامه کار طبق یک سنّت ثابت است و از آنجا که
خورشید و
ماه، میلیون‌ها سال با روش ثابت و معینی به برنامه نورافشانی و تربیت موجودات زنده و ایجاد
جزر و مد در اقیانوس‌ها و خدمات دیگر ادامه می‌دهند، تعبیری بهتر از «دائبین» برای آنها تصوّر نمی‌شود.
(وَسَخَّر لَکُمُ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ دَآئِبَینَ وَسَخَّرَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَالنَّهَارَ) (و خورشيد و ماه را (كه با برنامه منظّمى در حركتند) به
تسخیر شما درآورد؛ و
شب و
روز را نيز مسخّر شما ساخت).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
راغب می‌گوید: کلمه داب به معنای ادامه سیر است، وقتی گفته می‌شود فلان داب فی السیر دابا معنایش این است که فلانی هم چنان راه را ادامه داد، در
قرآن کریم هم در آیه
(وَ سَخَّرَ لَکُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ دائِبَیْنِ) به همین معنا آمده و نیز داب به معنای عادت همیشگی و مستمر است بطوری که دائما بر یک حال بماند
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «دائِبِین»، ص۲۲۱.
