• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خِصاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: خصاء.


خِصاء (به کسر خاء و فتح صاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای کشیدن بیضتین است. خَصِیّ (به فتح خاء و کسر صاد) به معنای اخته، آنکه بیضتین او کشیده شده است. این واژه یک بار در نهج البلاغه آمده است.



خِصاء به معنای کشیدن بیضتین آمده است. خَصِیّ به معنای اخته، آنکه بیضتین او کشیده شده است. جمع آن در «نهج» خُصیان آمده است.


امام علی (علیه‌السلام) فرموده: «يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لاَ يُقَرَّبُ فِيهِ إِلاَّ الْمَاحِلُ.... فَعِنْدَ ذلِكَ يَكُونُ السُّلْطَانُ بِمَشُورَةِ الامَاءِ، وَإِمَارَةِ الصِّبْيَانِ، وَتَدْبِيرِ الْخِصْيَانِ!» «بر مردم زمانی می‌آید که در آن فقط سعایتگر مقرّب می‌شود... در آن وقت حکومت با مشورت زنان و فرمانروائی کودکان و تدبیر اخته‌ها خواهد بود.» (شرح‌های حکمت: ) ظاهرا اشاره به حکومت بنی امیّه است.


واژه خصی یک بار در نهج آمده و در قرآن مجید نیامده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۴۵.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۱۲۴.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۹۳، حکمت ۹۶.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۷۳، حکمت ۱۰۲.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۸۶، حکمت ۱۰۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۵۷، حکمت ۱۰۲.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۹۴.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۴۹۵.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۶۰۲.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۱۵۱.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۲۶۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «خصاء»، ج۱، ص۳۴۵.    






جعبه ابزار