خِدْن (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خِدْن (به کسر خاء و سکون دال) از
واژگان نهج البلاغه به معنی
رفیق و دوست است.
خَدين (به فتح خاء) نيز به معنى رفيق است. از اين لفظ فقط يک مورد در
نهج البلاغه آمده است.
خِدْن به معنی
رفیق و دوست است.
امام علی (علیه‌السّلام) درباره مساوات
فی‌ء ايراد گرفتند فرمود: اگر مال مخصوص خودم بود باز
بالسوّیه تقسيم مى‌كردم، كجا مانده كه مال، مال خدا است... هيچ كس مال خويش را در غير حق و نزد غير اهلش نگذاشته مگر آن‌كه
خداوند وى را از شكر و پاداش آن محروم كرده و دوستى آن‌ها براى ديگرى بوده است.
«فَإِنْ زَلَّتْ بِهِ النَّعْلُ يَوْماً فَاحْتَاجَ إِلى مَعُونَتِهِمْ فَشَرُّ خَلِيل وَأَلاَْمُ خَدِين» «اگر روزى قدمش لرزيد و به يارى آن‌ها محتاج شد، خواهد ديد كه صديق بد و لئيم‌ترين مصاحبند.»
(شرح‌های خطبه:
)
خَدِين نيز به معنى رفيق است.
از اين لفظ فقط يک مورد در «نهج» آمده است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «خدن»، ص۳۲۹.
