خُلِّفُوا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خُلِّفُوا: (الثَّلاثَةِ الَّذینَ خُلِّفُوا)«خُلِّفُوا» به معنای «پشت سر گذارده شده‌اند» است.
(وَ عَلَى الثَّلاَثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَ ضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَ ظَنُّواْ أَن لاَّ مَلْجَأَ مِنَ اللّهِ إِلاَّ إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُواْ إِنَّ اللّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ)(و همچنين آن سه نفر كه از شركت در
جنگ تبوک تخلّف جستند، و مسلمانان با آنان قطع رابطه نمودند، تا آن جا كه زمين با همه وسعتش بر آنها تنگ شد؛ حتّى در وجود خويش، جايى براى خود نمى‌يافتند؛ و دانستند پناهگاهى در برابر
عذاب خدا جز رفتن به سوى او نيست؛ سپس
خدا رحمتش را شامل حال آنها نمود، و به آنان توفيق داد تا
توبه كنند؛ زيرا خداوند بسيار توبه‌پذير و مهربان است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تخليف به طورى كه در
مجمع البیان گفته به معناى تاخير و جاى ماندن از كسى است كه رفته، و اما به جاى ماندن كسى در مكان، بعد از رفتن تو تخليف نيست، و اشتقاق آن از خلف است كه به معناى پشت سر و مقابل جهت روبرو است، وقتى مى‌گويند فلان خلف فلانا معنايش اين است كه فلانى فلان كس را جانشين و خليفه خود كرد، و خود او را مخلف مى‌گويند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «خُلِّفُوا»، ص۲۱۲.
