خَبْت (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خَبْت (به فتح خاء و سکون باء) از
واژگان قرآن کریم به معنای زمين هموار و نرمی و تواضع است.
مشتقات
خَبْت که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
أَخْبَتُوا (به فتح الف، سکون خاء و فتح باء) به معنای مطمئن شدند؛
فَتُخْبِتَ (به ضم تاء، سکون خاء و کسر باء) به معنای مطمئن باشد؛
الْمُخْبِتِينَ (به ضم میم، سکون خاء و کسر باء) به معنای متواضعان است.
خَبْت به معنای زمين هموار است.
در
مجمع زمين هموار وسيع گفته است.
راغب گويد: سپس اخبات به معنى نرمى و تواضع به كار رفته است.
به مواردی از
خَبْت که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ وَ أَخْبَتُوا إِلى رَبِّهِمْ أُولئِكَ أَصْحابُ الْجَنَّةِ) «آنان‌كه ايمان آوردند و اعمال نيک انجام دادند و به
خدا مطمئن شدند، ياران بهشت‌اند.»
در
مجمع گويد: اخبات به معنى اطمينان است. گويا مراد از
اطمینان حتمى دانستن وعده خدا است.
«تا به آن ايمان آورند و دلشان بدان مطمئن باشد.»
(فَإِلهُكُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتِينَ) «معبود شما يگانه است به او تسليم شويد و متواضعان را
بشارت بده.»
•
قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خبت»، ج۲، ص۲۱۸.
