• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خَوَل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





خَوَل (به فتح خاء و واو) از واژگان نهج البلاغه به معنای بندگان و کنیزان و چهارپایان است. امام علی (علیه‌السّلام) در نامه‌ای برای اهل مصر از این واژه استفاده کرده است. این ماده فقط یکبار در نهج البلاغه آمده است.



خَوَل به معنای بندگان و کنیزان و چهارپایان است. مفرد آن خولیّ است.


و آن (این ماده) یکبار در «نهج» دیده می‌شود، چنانکه به اهل مصر می‌نویسد: «وَ لكِنَّني آسى أَنْ يَلِيَ (أَمْرَ ) هذِهِ الاُْمَّةِ سُفَهاؤُها وَ فُجّارُها فَيَتَّخِذُوا مالَ اللهِ دُوَلاً وَ عِبادَهُ خَوَلاً» «من غمگینم از اینکه حکومت این امّت را ابلهان و فاجران به دست گیرند، تا مال خدا را در دست خود بگردانند و بندگان خدا را بردگان خود کنند.» (شرح‌های نامه: )


این ماده یکبار در «نهج» دیده می‌شود.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۶۸.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۳۶۷.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۷۴۲، نامه۶۲.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۳۱، نامه۶۲.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۴۵۲، نامه۶۲.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۰۷، نامه۶۱.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۷.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۳۹.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۱، ص۲۴۱-۲۴۲.    
۱۰. سید رضی، محمد، نهج البلاغة، ت الحسون، ص۷۴۲، نامه۶۲.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «خول»، ج۱، ص۳۶۸.    






جعبه ابزار