خوف از امانتپذیری (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله آیات مرتبط از ترس از امانتپذیری معرفی میشوند
ترس از
امانتپذیری، سبب امتناع
آسمانها از قبول مسئوليّت آن:
إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها ....
ما امانت (
تعهد،
تکلیف،
مسئولیت و
ولایت الهیه) را بر آسمانها و زمين و كوهها عرضه داشتيم آنها از حمل آن ابا كردند و از آن هراس داشتند، اما
انسان آن را بر دوش كشيد!، او بسيار
ظالم و
جاهل بود (قدر اين مقام عظيم را نشناخت و به خود
ستم كرد).
در مورد" امانت" تفسيرهاى مختلفى ذكر شده از جمله:
منظور از امانت" ولايت الهيه" و كمال صفت
عبودیت است كه از طريق
معرفت و
عمل صالح حاصل مىشود.
منظور صفت"
اختیار و
آزادی اراده" است كه انسان را از ساير موجودات ممتاز مىكند.
مقصود"
عقل" است كه
ملاك تكليف و مناط
ثواب و عقاب است.
منظور"
اعضاء پیکر انسان" است: چشم
امانت الهی است كه بايد آن را حفظ كرد و در طريق
گناه مصرف ننمود،
گوش و
دست و
پا و
زبان هر كدام امانتهاى ديگرى هستند كه حفظ آنها
واجب است.
منظور" امانتهايى است كه مردم از يكديگر مىگيرند" و
وفای به عهد هاست.
مقصود" معرفت الله" است.
منظور"
واجبات و
تکالیف الهی" همچون
نماز و
روزه و
حج است.
اما با كمى دقت روشن مىشود كه اين تفسيرهاى مختلف با هم متضاد نيستند بلكه بعضى را مىتوان در بعضى ديگر ادغام كرد، بعضى به گوشهاى از مطلب نظر افكنده و بعضى به تمام.
ترس از امانتپذيرى، سبب امتناع
زمین از قبول مسئوليّت آن:
إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها ...
«اشفاق» توجّه و عنايتى است كه آميخته با ترس باشد.
ترس از امانتپذيرى، سبب امتناع
کوهها از قبول مسئوليّت آن:
إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمانَةَ عَلَى السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبالِ فَأَبَيْنَ أَنْ يَحْمِلْنَها وَ أَشْفَقْنَ مِنْها ....
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۳، ص۱۸۰، برگرفته از مقاله «خوف از امانتپذیری».