• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خناس (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





خنّاس: (مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنَّاسِ)
«خنّاس» صیغه مبالغه از مادّه‌ «خُنُوس» (بر وزن خروس) به معنای جمع شدن و عقب رفتن است، این به خاطر آن است که، شیاطین هنگامی که نام خدا برده می‌شود، عقب‌نشینی می‌کنند، و از آنجا که این امر غالباً با پنهان شدن توام است، این واژه به معنای «اختفاء» نیز آمده است.



(مِن شَرِّ الْوَسْوَاسِ الْخَنَّاسِ) (از شرّ وسوسه‌گر پنهانكار.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه خناس صیغه مبالغه از مصدر خنوس است که به معنای اختفای بعد از ظهور است. بعضی گفته‌اند: شیطان را از این جهت خناس خوانده که به طور مداوم آدمی را وسوسه می‌کند، و به محضی که انسان به یاد خدا می‌افتد پنهان می‌شود و عقب می‌رود، باز همین که انسان از یاد خدا غافل می‌شود، جلو می‌آید و به وسوسه می‌پردازد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. ناس/سوره۱۱۴، آیه۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۳۰۰.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۶۷.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۵۰۷.    
۵. ناس/سوره۱۱۴، آیه۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰۴.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۸۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۹۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۹۲.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۹۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «خنّاس»، ص۲۱۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ناس | لغات قرآن




جعبه ابزار