خلقت نور (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله
آیات قرآن مرتبط با
خلقت نور معرفی می‌شوند.
آفرینش نور از سوى
خداوند:
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي ... جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ...؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه ... و ظلمتها و نور را پديد آورد....»
پديده نور
در طبيعت، تابع آفرينش
آسمانها و
زمین:
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي
خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ...؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه آسمانها و زمين را آفريد، و ظلمتها و نور را پديد آورد....»
خلقت روشنايى و نور براى روز از سوى خداوند، شايسته
شکرگزاری براى او:
۱. «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي ... وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ...؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه ... و ظلمتها و نور را پديد آورد....»
۲. «قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ جَعَلَ
اللَّهُ عَلَيْكُمُ اللَّيْلَ سَرْمَداً إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ مَنْ إِلهٌ غَيْرُ
اللَّهِ يَأْتِيكُمْ بِضِياءٍ أَ فَلا تَسْمَعُونَ؛
بگو: به من خبر دهيد اگر خداوند
شب را تا
روز قیامت بر شما جاودان سازد، آيا معبودى جز خداوند يگانه مى‌تواند روشنايى براى شما بياورد؟! آيا نمى‌شنويد؟!»
۳. «
اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ وَ النَّهارَ مُبْصِراً ... وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَشْكُرُونَ؛
خداوند كسى است كه شب را براى شما آفريد تا
در آن بياساييد، و روز را روشنى‌بخش قرار داد؛ خداوند نسبت به مردم صاحب فضل و كَرَم است؛ ولى بيشتر مردم شكرگزارى نمى‌كنند.»
آفرينش نور، پس از
خلقت ظلمت:
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي ... وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ...؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه ... و ظلمتها و نور را پديد آورد....»
ذكر ظلمت قبل از نور، به علت اين است كه عدم پديده‌ها بر وجود آنها مقدم است.
آفرينش نور از سوى خداوند، موجب اختصاص
حمد و ستايش براى او:
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي ... وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ...؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه ... و ظلمتها و نور را پديد آورد....»
تعجّب‌انگيز بودن كفر
کافران، به رغم آفرينش آسمانها و زمين و تاريكى و نور از سوى خداوند:
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي
خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه آسمانها و زمين را آفريد، و ظلمتها و نور را پديد آورد؛ امّا كافران براى پروردگار خود، همتا و شبيه قرار مى دهند (با اين كه دلايل
توحید و يگانگى او،
در آفرينش جهان آشكار است).»
در «ثم الذين كفروا بربهم يعدلون» بيان تعجب انگيز بودن از كسانى است‌كه با اين همه دلايل روشن بر يكتايى خدا، گرفتار
شرک و
بت‌پرستی شده‌اند.
آثار
تفکر در خلقت نور عبارتند از:
توجّه به آفرينش نور و ظلمت، زمينه‌ساز
ایمان و رهايى از
کفر:
«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي
خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ؛
حمد و سپاس، مخصوص خداوندى است كه آسمانها و زمين را آفريد، و ظلمتها و نور را پديد آورد؛ امّا كافران براى پروردگار خود، همتا و شبيه قرار مى دهند (با اين كه دلايل توحيد و يگانگى او،
در آفرينش جهان آشكار است).»
تفکّر در خلقت نور
خورشید و
ماه، موجب شناخت پروردگار:
«هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَ الْقَمَرَ نُوراً ... ما
خَلَقَ اللَّهُ ذلِكَ إِلَّا بِالْحَقِّ يُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ؛
او كسى است كه خورشيد را روشنايى‌بخش، و ماه را نورافشان قرار داد؛ ... خداوند اين را جز بحق نيافريده؛ او آيات خود را براى گروهى كه آماده درك حقايقند، شرح مى‌دهد.»
خلقت نور
در خورشيد و ماه، از
آیات الهی براى دانشمندان:
«هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِياءً وَ الْقَمَرَ نُوراً ... يُفَصِّلُ الْآياتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ؛
او كسى است كه خورشيد را روشنايى‌بخش، و ماه را نورافشان قرار داد؛ ... او آيات خود را براى گروهى كه آماده درك حقايقند، شرح مى‌دهد.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۵۳۸، برگرفته از مقاله «خلقت نور».
