خطر غرق (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن به خطر
غرق شدن انسان اشاره شده است.
نیایش خالصانه
انسان به درگاه خدا، در صورت احساس خطر غرق:
۱. «قُلْ مَنْ يُنَجِّيكُمْ مِنْ ظُلُماتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ تَدْعُونَهُ تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً لَئِنْ أَنْجانا مِنْ هذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ؛
بگو: چه كسى شما را از تاريكي‌هاى
صحرا و دريا رهايى مى‌بخشد؟! در حالى كه او را با حالت تضرع و آشكارا و در پنهانى مى‌خوانيد؛ و مى‌گوييد: اگر از اين خطرات و تاريكى‌ها ما را رهايى بخشد، از
شکرگزاران خواهيم بود.»
۲. «... حَتَّى إِذا كُنْتُمْ فِي الْفُلْكِ ... جاءَتْها رِيحٌ عاصِفٌ وَ جاءَهُمُ الْمَوْجُ مِنْ كُلِّ مَكانٍ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحِيطَ بِهِمْ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ...؛
... زمانى كه در كشتى قرار مى‌گيريد، ... ناگهان
طوفان شديدى مى‌وزد؛ وامواج از هر سو به سراغ آنها مى‌آيد؛ و گمان مى‌كنند هلاک خواهند شد؛ در آن هنگام خدا را از روى خلوص عقيده مى‌خوانند....»
۳. «رَبُّكُمُ الَّذِي يُزْجِي لَكُمُ الْفُلْكَ فِي الْبَحْرِ ... • وَ إِذا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ ... • أَمْ أَمِنْتُمْ أَنْ يُعِيدَكُمْ فِيهِ تارَةً أُخْرى فَيُرْسِلَ عَلَيْكُمْ قاصِفاً مِنَ الرِّيحِ فَيُغْرِقَكُمْ بِما كَفَرْتُمْ ...؛
پروردگارتان كسى است كه كشتى را در دريا براى شما به حركت در مى‌آورد، ... و هنگامى كه در دريا زيان و ناراحتى به شما رسيد، تمام كسانى را كه جز او (براى حل مشكلات خود)، مى‌خوانديد، از نظرتان گم شد، ... يا اين‌كه ايمن شديد كه بار ديگر شما را به دريا بازگرداند، و تندباد كوبنده‌اى بر شما بفرستد، و شما را به سزاى ناسپاسيتان غرق كند، آنگاه فريادرسى در برابر ما براى خويش نيابيد؟!»
۴. «فَإِذا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذا هُمْ يُشْرِكُونَ؛
هنگامى كه سوار بر كشتى مى‌شوند، خدا را با
اخلاص مى‌خوانند (و غير او را فراموش مى‌كنند)؛ امّا هنگامى كه خدا آنان را به خشكى رساند و نجات داد، باز مشرک مى‌شوند.»
۵. «وَ إِذا غَشِيَهُمْ مَوْجٌ كَالظُّلَلِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ ...؛
و هنگامى كه در سفر دريا موجى همچون ابرها آنان را بپوشاند (و بر سرشان سايه افكند)، خدا را با خلوص عقيده مى‌خوانند....»
هشدار خداوند به
کافران، مبنى بر امكان بازگشت دوباره به
دریا و خطر غرق شدن:
«وَ إِذا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ ... • أَمْ أَمِنْتُمْ أَنْ يُعِيدَكُمْ فِيهِ تارَةً أُخْرى فَيُرْسِلَ عَلَيْكُمْ قاصِفاً مِنَ الرِّيحِ فَيُغْرِقَكُمْ بِما كَفَرْتُمْ ...؛
و هنگامى كه در دريا زيان و ناراحتى به شما رسيد، تمام كسانى را كه جز او (براى حل مشكلات خود)، مى‌خوانديد، از نظرتان گم شد، ... يا اين‌كه ايمن شديد كه بار ديگر شما را به دريا بازگرداند، و تندباد كوبنده‌اى بر شما بفرستد، و شما را به سزاى ناسپاسيتان غرق كند، آنگاه فريادرسى در برابر ما براى خويش نيابيد؟!»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۱، ص۳۷۵، برگرفته از مقاله «خطر غرق».
