بعضی گفته‌اند خضوع به قلب است و خشوع به اعضا (صدا و نگاه). شایسته است که قاری هنگام تلاوت با یاد عظمت و جلال خداوند و اهمیت آیات الهی در خود حالت خضوع و خشوع به وجود آورد و این حالت را تا پایان تلاوت حفظ کند. خضوع و خشوع از مستحبات قرائت قرآن است.
پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم دراین باره می‌فرماید: «تا زمانی قرآن بخوانید که در تلاوت آن قلوب شما نرم می‌شود و در خود احساس خضوع می‌کنید؛ در غیر این صورت، حق تلاوت را ادا نکرده‌اید».
