خداش بن زهیر عامری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از شاعران بزرگ و مشهور قبیله قیس و کنیه اش ابو زهیر بود، شاعر جاهلی و به نظر میرسد که در همان
دوره جاهلی درگذشته باشد.
نام او خداش بن اَزْهَر نیز آمده است
که نام وی را خداش بن زهیر بن اَزْهر آورده و ظاهرآ ازهر نام جدّ اوست.
پدرش در جنگ با
قریش معروف به
فِجار، جنگهایی که در
ماههای حرام رخ میداد، کشته شد.
خود نیز از مخالفان قبیله
خزرج بود.
خداش سوارکاری شجاع و در صف مشرکان شاهد جنگ
حنین بود، ولی اندکی پس از آن اسلام آورد.
به نقلی دیگر از سزگین
وی تا ابتدای قرن اول هجری زندگی کرد.
ابن سلام جمحی در طبقات فحول الشعراء
نام او را در شمار شعرای رده پنجم آورده است.
ابو عمرو بن علاء (متوفی ۵۴)، ذوق و قریحه و همچنین ساختار شعری وی را بر لَبید بن ربیعه (متوفی۴۱) مقدّم شمرده است.
در برخی از منابع
ابیاتی از وی با مضامین فخر و حماسه و هجو آمده است.
ابو الفرج اصفهانی
مدحی را از اعشی به نقل از خداش آورده است.
شعر خداش در شیوه فخر و هجو مقامی والا دارد.
قصیده مُجَمْهَرَة با مضمون تغزل وصف و فخر، از مشهورترین قصاید وی است.
جاحظ
و سیوطی
از ابیات خداش به عنوان شاهد لغوی استفاده کردهاند.
اشعار خداش از جمله اشعاری بوده که ابو سعید سُکری (متوفی۲۷۵) به جمعآوری آن مبادرت کرده است.
دیوان وی در بیروت در ۱۴۰۱/۱۹۸۱ و بار دیگر به همت مجمع اللغة العربیة دمشق در ۱۴۰۶/۱۹۸۶ به چاپ رسید.
(۱) حسن بن بشر آمدی، المؤتلف و المختلف فی اسماء الشعراء و کناهم و القابهم و انسابهم و بعض شعرهم، در محمد بن عمران مرزبانی، معجم الشعراء، چاپ ف کرنکو، بیروت ۱۴۰۲/۱۹۸۲.
(۲) ابن حجر عسقلانی، کتاب الاصابة فی تمییز الصحابة، مصر۱۳۲۸، چاپ افست بیروت.
(۳) ابن حزم، جمهرة انساب العرب، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۴) ابن سلام جمحی، طبقات فحول الشعراء، چاپ محمود محمد شاکر، جده۱۹۸۰/۱۴۰۰.
(۵) ابن شجری، کتاب الحماسة، حیدرآباد، دکن ۱۳۴۵.
(۶) ابن قتیبه، الشعر و الشعراء، چاپ مفید قمیحه و نعیم زرزور، بیروت ۱۴۰۵/۱۹۸۵.
(۷) ابن کلبی، جمهرة النسب، ج۱، چاپ ناجی حسن، بیروت ۱۴۰۷/۱۹۸۶.
(۸) ابن ندیم، الفهرست (تهران).
(۹) ابو الفرج اصفهانی.
(۱۰) حبیب بن اوس ابو تمّام، کتاب الوحشیات و هو الحماسه الصغری، چاپ عبدالعزیز میمنی راجکوتی، قاهره ۱۹۷۰.
(۱۱) عزیزه فوال بابتی، معجم الشعراء الجاهلین، بیروت ۱۹۹۸.
(۱۲) عمرو بن بحر جاحظ، البیان و التبیین، چاپ حسن سندوبی، قاهره ۱۳۵۱/۱۹۳۲.
(۱۳) عمرو بن بحر جاحظ، کتاب البخلاء، چاپ احمد عوامری و علی جارم، بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
(۱۴) حسین مؤنس، تاریخ قریش: دراسة فی تاریخ اصغر قبیلة عربیة جعلها الاسلام اعظم قبیلة فی تاریخ البشر، جده ۱۴۰۸/۱۹۸۸.
(۱۵) فؤاد سزگین، تاریخ التراث العربی، ج۲، جزء۲، نقله الی العربیة محمود فهمی حجازی، ریاض۱۴۰۳/۱۹۸۳، چاپ افست قم ۱۴۱۲.
(۱۶) عبدالرحمان بن ابی بکر سیوطی، المزهر فی علوم اللغة و انواعها، چاپ محمد احمد جاد المولی، علی محمد بجاوی، و محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره.
(۱۷) محمد بن ابی الخطاب قرشی، جمهرة اشعار العرب فی الجاهلیة و الاسلام، چاپ علی محمد بجاوی، قاهره۱۹۸۱.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «خداش بن زهیر عامری»، شماره ۶۹۳۹.