خالد بن معمّر سدوسی، رئیس قبیله بنیبکر و از فرماندهان نظامی در صدر اسلام بود که در جنگ جمل و صفّین همراه علی بن ابیطالب بود. او سرانجام به سال ۵۰ قمری با توطئه معاویه مسموم شد. خالد بن معمّر سدوسی، یکی از سران فرمانده در صدر اسلام بود که عصر نبوت را درک کرد و در آن زمان رئیس قبیله بنیبکر بود. در جنگهای جمل و صفّین همراه علی بن ابیطالب بود و از جمله فرماندهان سپاه او به شمار میرفت. معاویه او را به امارت ارمنستان گماشت و وی عزم آنجا را کرد، ولی در راه جان سپرد. گفته شده که معاویه، ولایت خراسان را به خالد بخشید، اما بعداً پشیمان شد و پیراهن آغشته به سم برای او فرستاد. به همین جهت پیش از رسیدن به خراسان در راه درگذشت. [۱]
زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۲، ص۳۴۰.
[۳]
بلاذری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، ص۵۷۵.
[۴]
ابن حبیب، محمد بن حبیب، اسماء المغتالین من الاشراف فی الجاهلیة والاسلام، ص۱۶۴.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۱۸۷. ردههای این صفحه : اصحاب امام علی | تاریخ اسلام | درگذشتگان سال 50 (قمری) | روسای قبایل عرب | همرزمان امام علی در جنگ جمل | همرزمان امام علی در جنگ صفین |