خالد بن ابی کریمه مدائنی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خالد
بن ابی کریمه از
اصحاب امام باقر و
امام صادق علیهمالسلام میباشد و راوی امامی است.
کنیهاش
ابوعبدالرحمان و اسم پدرش
میسره بوده است
وی را در زمره
اصحاب امام باقر و
امام صادق علیهماالسلام نام بردهاند.
طوسی لقب وی را
مدائنی ذکر کرده است
در حالی که رجالیان
اهل سنت او را از محله
سنبلان اصفهان و
ساکن کوفه دانسته اند.
که او را اصالتاً کوفی دانستهاند.
مزی لقب او را
اسکاف ذکر کرده است.
در
کتب رجالی متقدم
شیعه، الفاظی دالّ بر
وثاقت،
مدح یا
قدح وی نیامده، اما در کتب رجالی
اهل سنت اوصاف متعدد و گاه متناقضی برای وی ذکر شده است و برخی او را
توثیق کرده اند.
) و برخی او را
ضعیف دانسته اند.
).
همین امر موجب شده که برخی در
امامی بودن او تردید کنند
و چون رجالیان
اهل سنت درباره
مذهب وی سکوت کرده و غالباً او را
توثیق کردهاند،
شوشتری او را از اصحاب غیرشیعه امام باقر و امام صادق دانسته است.
شاهد این مدعا روایتی منقول از وی درباره
سعی بین
صفا و
مروه است که با روایت مذهب اهل سنّت همخوانی دارد.
وی نسخهای از
احادیث امام باقر علیهالسلام در اختیار داشت و
نجاشی ) از طریق
ابن نوح از آن باخبر بود.
این نسخه به دست ما نرسیده و در کتب روایی
شیعه نیز هیچ روایتی از آن نقل نشده است.
در کتب روایی اهل سنّت، از او احادیثی از
پیامبر و دیگران نقل شده است.
نسائی و
ابن ماجه تنها یک
حدیث از وی نقل کردهاند.
خالد از امام باقر علیهالسلام،
معاویه بن قره مُزنی،
عکرمه مولی ابن عباس و ابو جعفر عبداللّه
بن مِسوَر مدائنی روایت کرده است و از جمله
راویان او
سفیان ثوری، سفیان
بن عُیَینَه، شریک
بن عبداللّه، وَکیع
بن جرّاح، شُعبة
بن حَجّاح و مروانبن
معاویه فزاری بودهاند.
(۱) ابنابیحاتم، کتاب الجرح و التعدیل، حیدرآباد، دکن ۱۳۷۱ـ۱۳۷۳/ ۱۹۵۲ـ۱۹۵۳، چاپ افست بیروت (بیتا).
(۲) ابنابیشیبه، المصنَّف فی الاحادیث و الآثار، چاپ سعید محمد لحّام، بیروت ۱۴۰۹/۱۹۸۹.
(۳) ابنحِبّان، کتابالثقات، حیدرآباد، دکن ۱۳۹۳ـ۱۴۰۳/ ۱۹۷۳ـ۱۹۸۳، چاپ افست بیروت (بیتا).
(۴) ابنحنبل، کتاب العلل و معرفةالرجال، چاپ وصیاللّه عباس، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.
(۵) ابنماجه، سنن ابنماجة، چاپ محمدفؤاد عبدالباقی، (قاهره ۱۳۷۳/ ۱۹۵۴)، چاپ افست (بیروت، بیتا).
(۶) عبداللّهبن محمد ابوالشیخ، طبقات المحدثین باصبهان و الواردین علیها، چاپ عبدالغفور عبدالحق حسین بلوشی، بیروت ۱۴۰۷ـ۱۴۰۸/ ۱۹۸۷ـ۱۹۸۸.
(۷) سلیمانبن اشعث ابوداوود، سؤالات ابیعبید الآجری اباداود سلیمانبن الاشعث السجستانی، چاپ عبدالعلیم عبدالعظیم بستونی، بیروت ۱۴۱۸/۱۹۹۷.
(۸) احمدبن عبداللّه ابونعیم اصفهانی، کتاب ذکر اخبار اصبهان، چاپ سون ددرینگ، لیدن ۱۹۳۱ـ۱۹۳۴، چاپ افست تهران (بیتا).
(۹) محمدبن اسماعیل بخاری، کتاب التاریخ الکبیر، دیاربکر: المکتبة الاسلامیة، (بیتا).
(۱۰) احمدبن محمد برقی، کتاب الرجال، در ابنداوود حلّی، کتاب الرجال، تهران ۱۳۸۳ش.
(۱۱) خطیب بغدادی.
(۱۲) شوشتری.
(۱۳) عبدالرزاقبن همام صنعانی، المصنَّف، چاپ حبیبالرحمان اعظمی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۱۴) محمدبن حسن طوسی، رجال الطوسی، چاپ جواد قیومی اصفهانی، قم ۱۴۱۵.
(۱۵) عبداللّه مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال، چاپ محییالدین مامقانی، قم ۱۴۲۳ـ.
(۱۶) یوسفبن عبدالرحمان مِزّی، تهذیبالکمال فی اسماء الرجال، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲/۲۰۰۲.
(۱۷) احمدبن علی نجاشی، فهرست اسماء مصنفی الشیعة المشتهر ب رجال النجاشی، چاپ موسی شبیری زنجانی، قم ۱۴۰۷.
(۱۸) احمدبن علی نسائی، کتاب السنن الکبری، چاپ عبدالغفار سلیمان بنداری و سیدکسروی حسن، بیروت ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
(۱۹) یحییبن معین، تاریخ یحییبن معین، روایة عباسبن محمدبن حاتم دوری، چاپ عبداللّه احمد حسن، بیروت (بیتا).
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «خالد بن ابی کریمه»، شماره۶۷۶۵.