• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حینیه مطلقه لادائمه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حینیه مطلقه لادائمه یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای قضیه‌ مطلقه عامه مقیّد به قید لادوام است.



قضیه حینیه مطلقه لادائمه، که به اختصار حینیه لادائمه گفته می‌شود از اقسام قضایای موجهه مرکبه است. این قضیه همان حینیه مطلقه است که به قید لا دوام ذاتی مقید شده است. معنای حینیه مطلقه این است که حین اتصاف موضوع به وصف خود، محمول بالفعل برای موضوع ثبوت دارد. پس تا وقتی موضوع دوام دارد، دوامِ اتصاف و عدم اتصافش بر محمول، هر دو، ممکن است و قید لادوام، احتمال دوام اتصاف را باطل کرده و دلالت بر عدم دوام اتصاف دارد. مانند: هر پرنده‌ای بالفعل بال‌هایش را حین پرواز کردن حرکت می‌دهد، نه همیشه.
[۱] فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال ‌المیزان، ص۱۳۶.
[۲] قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۵۵.



در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

مظفر، محمدرضا، المنطق.    
• فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال‌ المیزان.
• قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه.


۱. فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال ‌المیزان، ص۱۳۶.
۲. قطب‌الدین رازی، محمد بن‌ محمد، تحریر القواعد المنطقیه فی شرح رسالة الشمسیه، ص۱۵۵.
۳. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۱۸۱.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حینیه مطلقه لادائمه»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۱/۷.    






جعبه ابزار