• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حینیه مطلقه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حینیه مطلقه یکی از اصطلاحات به‌کار رفته در علم منطق بوده و به معنای قضیه‌ای با جهت فعلیت مادام الوصف است.



قضیه حینیه مطلقه از اقسام قضایای مطلقه است و دلالت بر فعلیت نسبت، حین اتصاف ذات موضوع به وصف موضوع و عنوان آن دارد؛ مانند: هر پرنده‌ای بالفعل بال‌هایش را حین پرواز کردن حرکت می‌دهد.
جهت قضیه حینیه مطلقه «فعلیت مادام اتصاف ذات موضوع به وصفش» است و نقیض قضیه عرفیه عامه محسوب می‌شود؛ مثل: قضیه حینیه مطلقه «بعضی محصلان ساعی نیستند بالفعل هنگامی که محصل‌اند» که نقیض این قضیه است: «هر محصلی مادامی که محصل است ساعی است بالدوام». قضیه حینیه مطلقه به لحاظ اشتراط جهتش به وصف و عنوان موضوع با مشروطه عامه و عرفیه عامه شباهت دارد.
[۱] فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال ‌المیزان، ص۸۴.
[۳] مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۲۲۲.



در تنظیم این مقاله از منابع ذیل استفاده شده است:

• مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد.
• فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال‌ المیزان.
مظفر، محمدرضا، المنطق.    


۱. فرصت شیرازی، میرزا محمد، اشکال ‌المیزان، ص۸۴.
۲. مظفر، محمدرضا، المنطق، ص۱۷۶.    
۳. مجتهد خراسانی (شهابی)، محمود، رهبر خرد، ص۲۲۲.



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حینیه مطلقه»، تاریخ بازیابی۱۳۹۶/۱/۷.    


رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی | قضیه مطلقه عامه




جعبه ابزار