حیدرعلی بن محمدمهدی کمالی بلورفروش اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حیدرعلی بن محمدمهدی کمالی بلورفروش اصفهانی، شاعر و
ادیب و از سخنوران معاصر
اصفهان می‌باشد.
حیدرعلی کمالی ابن حاج محمّدمهدی بلورفروش اصفهانی، شاعر و
ادیب، از سخنوران معاصر در
شوال ۱۲۸۸ق در ابرقو متولّد شد و در کودکی به همراه پدر به
اصفهان آمده
[و تا ۲۲سالگی به مسگری و یراق بافی مشغول شد.
] بعد از آن خواندن و نوشتن و علوم مقدّماتی را فرا گرفت. پس از مدّت‌ها اقامت در اصفهان به
طهران رفت.
[و بلورفروشی پرداخت در وقایع
مشروطه به مشروطه‌خواهان پیوسته و جهت آنان اشعاری سرود. در سال ۱۳۲۹ق در تهران روزنامه «پیکار» را انتشار داده و آن را اُرگان حزب «اجتماعیون - عامیون» قرار داد امّا ناصرالملک نایب السلطنه آن را توقیف و حزب را منحل ساخت. حیدرعلی به ناچار انزوا اختیار کرده و تا زمان
رضاشاه که از طرف مردم
نیشابور به
وکالت در مجلس شورای ملی انتخاب شد، به فعالیت‌های ادبی مشغول بود.
او در سال‌های آخر عمر به
سکته ناقص و فلج مبتلا شد تا اینکه در جمعه ۲۶
محرم الحرام ۱۳۶۹ق در طهران وفات یافت.
کمالی در قصیده‌سرائی استادی توانا بود ولی غزلیّات او به قدرت قصایدش نبود. در انجمن‌ها و مجامع ادبی شرکت می‌کرد و رجال و اعیان آن عهد همچون فروغ، اعتصام الملک و فخرالسّلطنه با او مراوده و مصاحبت داشته‌اند. در داستان‌نویسی نیز از پیشگامان داستان به‌شمار می‌رود.
]
کتب زیر از آثار اوست:
۱. «دیوان کمالی» که در سال ۱۳۳۰ش به چاپ رسید. ۲. «لازیکا» ۳. «مظالم ترکان خاتون» ۴. «منتخب اشعار صائب».
این چند بیت از اشعار اوست:
[بی روی تو از دیده ز بس اشک فشاندیم ••••• عالم همه آب است به پیش نظر ما
در آتش از آه دل خود، عمر گدازیم ••••• سرچشمه خورشید بود رهگذر ما
رفتیم و دگر از طلبش باز نیائیم ••••• ای برق مسوزان نفس اندر اثر ما
]
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۸۵۸-۸۵۹.
