حیات در آسمانها (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات قرآن به وجود
حیات در
آسمانها اشاره شده است.
وجود موجوداتى
زنده و با
شعور در آسمانها:
۱.«... وَلَهُ أَسْلَمَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ...؛
... و تمام كساني كه در آسمانها و
زمین هستند، از روي اختيار يا از روي اجبار، در برابر (فرمان) او تسليم اند....» «مَن»، موصولى است كه به طور معمولى براى موجودات داراى شعور به كار مى‌رود. صاحب
عقل و شعور بودن، ملازم با حيات و جاندارى است.
۲. «... إِنَّ لِلّهِ مَن فِي السَّمَاوَات ...؛
... تمام كساني كه در آسمانها هستند از آن خدا مي‌باشند....»
۳. «وَلِلّهِ يَسْجُدُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ ...؛
همه آنها كه در آسمانها هستند براي خدا
سجده مي کنند....»
۴. «تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ ...؛
آسمانهاي هفتگانه و زمين و كساني كه در آنها هستند همه
تسبیح او مي‌گويند....»
۵. «وَرَبُّكَ أَعْلَمُ بِمَن فِي السَّمَاوَاتِ ...؛
پروردگار تو از حال همه كساني كه در آسمانها هستند آگاهتر است....»
۶. «قُل لَّوْ كَانَ فِي الأَرْضِ مَلآئِكَةٌ يَمْشُونَ مُطْمَئِنِّينَ لَنَزَّلْنَا عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ مَلَكًا رَّسُولًا؛
بگو (حتي) اگر در روي زمين
فرشتگانی (زندگي مي‌كردند و) با آرامش گام برمي داشتند ما از آسمان فرشته اي را به عنوان رسول بر آنها مي‌فرستاديم (چرا كه رهبر هر گروهي بايد از جنس خود آنان باشد).»
۷. «إِن كُلُّ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمَنِ عَبْدًا؛
تمام كساني كه در آسمانها و زمين هستند
بنده اويند.»
۸. «وَلَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ ...؛
براي اوست آنچه در آسمانها است....»
۹. «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ ...؛
آيا نديدي كه سجده مي‌كنند براي خدا تمام كساني كه در آسمانها هستند....»
۱۰. «وَلَوِ اتَّبَعَ الْحَقُّ أَهْوَاءهُمْ لَفَسَدَتِ السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ وَمَن فِيهِنَّ ...؛
و اگر حق از هوسهاي آنها پيروي كند آسمانها و زمين و تمام كساني كه در آنها هستند تباه مي‌شوند....»
۱۱. «أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ ...؛
آيا نديدي كه براي خدا تسبيح مي‌كنند تمام آنان كه در آسمانها هستند ....»
۱۲. «قُل لَّا يَعْلَمُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ الْغَيْبَ إِلَّا اللَّهُ ...؛
بگو كساني كه در آسمان و زمين هستند از
غیب آگاهي ندارند جز خدا....»
۱۳. «وَيَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَفَزِعَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ ...؛
به خاطر بياوريد روزي را كه در
صور دميده مي‌شود و تمام كساني كه در آسمانها هستند در
وحشت فرو مي‌روند....»
۱۴. «وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَن فِي السَّمَاوَاتِ ...؛
و در صور دميده مي‌شود، و تمام كساني كه در آسمانها هستند مي‌ميرند....»
۱۵. «يَسْأَلُهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ ...؛
تمام كساني كه در آسمانها هستند از او تقاضا مي‌كنند....»
۱۶. «أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الأَرْضَ ...؛
آيا خود را از
عذاب كسي كه حاكم بر آسمان است در امان مي‌دانيد كه دستور دهد زمين بشكافد....» بنابراين‌كه منظور از «من فى‌السّماء» ملائكه باشد؛ برداشت ياد شده امكان داردأ.
۱۷. «أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاء أَن يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ...؛
يا خود را از عذاب خداوند آسمان در
امان مي‌دانيد كه تندبادي مملو از سنگريزه بر شما فرستد....»
وجود
جنبندگانی ميان موجودات آسمانى:
۱. «وَلِلّهِ يَسْجُدُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مِن دَآبَّةٍ ...؛
(نه تنها سايه ها بلكه) تمام آنچه در آسمانها و در
زمین از جنبندگان وجود دارد و همچنين
فرشتگان، براي خدا
سجده مي‌كنند....» بنابراين احتمال كه «مِن» در «مِن دابّةِ» بيان «ما» ى موصول در «ما فى السّماوات» و «ما فى الارض» باشد، نكته ياد شده را مى‌رساند.
۲. «وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَثَّ فِيهِمَا مِن دَابَّةٍ ...؛
و از آيات او است
آفرینش آسمانها و زمين و آنچه از جنبندگان در آنها خلق و منتشر نموده....»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱، ص۳۳۸، برگرفته از مقاله «حیات در آسمانها»
