حکومت آل ابراهیم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برخی قضاوتهاى نادرست از حسادت یهود نسبت به
پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) و خـانـدانـش سـرچـشـمـه مـىگـیـرد و بـه هـمـیـن دلیل بىارزش است، آنها بر اثر
ظلم و ستم و
کفران نعمت، مقام
نبوت و
حکومت را از دست دادنـد، و بـه هـمین جهت مایل نیستند این موقعیت الهى به دست هیچکس سپرده شود، و لذا نسبت بـه پـیـامـبـر
اسلام (صلياللهعليهوآله) و خـانـدانـش کـه مشمول این موهبت الهى شدهاند
حسد میورزند، و با آنگونه قضاوتهاى بىاساس میخواهند آبى بر شعلههاى
آتش حسد خویش بپاشند.
•• «
أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلَى مَا آتَاهُمُ اللّهُ مِن فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنَآ آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُم مُّلْكًا عَظِيمًا»؛
«يا اينکه نسبت به مردم (= پيامبر و خاندانش)، و بر آنچه خدا از فضلش به آنان بخشيده،
حسد مىورزند؟ ما به آل ابراهيم، (که يهود از خاندان او هستند نيز،)
کتاب و
حکمت داديم؛ و حکومت عظيمى در
اختیار آنها (= پيامبران بنى اسرائيل) قرار داديم».
این آخرین شقها و لنگههاى سهگانه است که در
آیه شریفه آمده و روى سخن در
آیه به
یهود و جواب از قضاوتى است که علیه
مؤمنین کردند، به اینکه دین
مشرکین از دین آنان بهتر است.
و مراد از کلمه (ناس) در
آیه شریفه بنا بر آنچه
سیاق دلالت میکند همان مؤمنیناند، و مراد از (ما آتیهم الله من فضله) نبوت و
کتاب و معارف دینی است، که خدای تعالی به
فضل و کرمش به ایشان داده، چیزی که هست از ذیل
آیه که میفرماید: (با اینکه ما به آلابراهیم کتاب و
حکمت دادیم)، برمیآید منظور از کلمه: (ناس) عموم مؤمنین نیست؛ بلکه منظور
رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) است که از آلابراهیم است، و بنابراین مراد از این کلمه شخص آن جناب است، چون اگر دیگران هم بهرهای از این فضل
خدا بردهاند، از طریق آن جناب و به
برکات عالیه آن حضرت بوده: در سابق یعنی در
تفسیر آیه: (ان الله اصطفی آدم و نوحا و آل ابراهیم...) نیز گذشت، که گفتیم منظور
قرآن از آل ابراهیم، رسول
اسلام و
ائمه از دودمان آن حضرت است.
خواهی گفت چطور ممکن است
قرآن کریم کلمه: (ناس) را بر یک نفر
اطلاق کند، در پاسخ میگوییم: به عنوان
کنایه هیچ عیبی ندارد، مثل اینکه خود ما وقتی کسی سر به سرمان میگذارد، میگوییم: مردم آزاری مکن، و یا چه کار به کار مردم داری، و منظورمان این است که متعرض من مشو.
برخى «مُلك عظيم» را به
جمع ميان
سیاست دنیا،
شرع و
دین تفسیر كردهاند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۹۴، برگرفته از مقاله «حکومت آل ابراهیم».