• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکمت ۴۱۶ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



منزلة العافية و الغنى

وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ):
و آن حضرت فرمود:

«لاَ يَنْبَغِي لِلْعَبْدِ أَنْ يَثِقَ بِخَصْلَتَيْنِ:»۱
عبد را نسزد که به دو صفت اعتماد کند:



«الْعَافِيَةِ، وَ الْغِنَى،»۲
تندرستی‌ و توانگری‌،



«بَيْنَا تَرَاهُ مُعَافىً إِذْ سَقِمَ،»۳
چه اینکه در همان وقت که او را تندرست بینی‌ ناگهان بیمار می‌ شود،



«وَ غَنِيّاً إِذِ افْتَقَرَ.»۴
و آن زمان که او را توانگر بینی‌ به ناگاه تهیدست می‌ گردد.




جعبه ابزار