• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکم اصل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


حکم اصل به حکم ثابت برای « اصل » در قیاس فقهی اطلاق می‌شود.


حکم اصل، مقابل حکم فرع بوده و عبارت است از حکمی که برای موضوعی ثابت شده و اراده می‌شود که برای موضوعی دیگر (فرع) که در علت با اصل مشترک است، اثبات گردد، مانند: حرمت شرب خمر که «حکم اصل» نامیده می‌شود و مجتهد قصد می‌کند به وسیله قیاس ، این حرمت را برای نبیذ نیز که در علت حرمت (اسکار) با خمر مشترک است اثبات نماید.
[۱] زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۶۰۶.
[۲] زحیلی، وهبه، الوجیز فی اصول الفقه، ص۵۸.
[۳] طباطبایی حکیم، محمد تقی، الاصول العامة للفقه المقارن، ص۳۰۷.    
[۴] مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۱۷۰.    
[۵] خلاف، عبدالوهاب، علم اصول الفقه و خلاصة التشریع الاسلامی، ص۶۰.
[۶] آمدی، علی بن محمد، الاحکام فی اصول الاحکام، ج۱، ۲، ص۲۷۳.    


۱. ↑ زحیلی، وهبه، اصول الفقه الاسلامی، ج۱، ص۶۰۶.
۲. ↑ زحیلی، وهبه، الوجیز فی اصول الفقه، ص۵۸.
۳. ↑ طباطبایی حکیم، محمد تقی، الاصول العامة للفقه المقارن، ص۳۰۷.    
۴. ↑ مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۱۷۰.    
۵. ↑ خلاف، عبدالوهاب، علم اصول الفقه و خلاصة التشریع الاسلامی، ص۶۰.
۶. ↑ آمدی، علی بن محمد، الاحکام فی اصول الاحکام، ج۱، ۲، ص۲۷۳.    


فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۳۱، برگرفته از مقاله «حکم اصل»    




جعبه ابزار