حکم استقامت بر ایمان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قرآن کریم در موارد مختلفی
انسان را امر و دعوت به
استقامت می فرماید، از جمله استقامت بر
ایمان ، استقامت بر
توحید .
«الذین استجابوا لله والرسول من بعد ما اصابهم القرح للذین احسنوا منهم واتقوا اجر عظیم• الذین قال لهم الناس ان الناس قد جمعوا لکم فاخشوهم فزادهم‌ایمـنـا وقالوا حسبنا الله ونعم الوکیل؛
آنها که دعوت خدا و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را پس از آن همه جراحاتی که به آنها رسید،
اجابت کردند (و هنوز زخمهای میدان
احد التیام نیافته بود، به سوی میدان «
حمراء الاسد » حرکت نمودند؛) برای کسانی از آنها، که نیکی کردند و
تقوی پیش گرفتند، پاداش بزرگی است• اینها کسانی بودند که (بعضی از) مردم، به آنها گفتند: مردم (لشکر دشمن) برای (حمله به) شما
اجتماع کرده‌اند؛ از آنها بترسید! اما این سخن بر ایمانشان افزود؛ و گفتند: خدا ما را کافی است و بهترین حامی ما است.»
«قال الملا الذین استکبروا من قومه لنخرجنک یـشعیب والذین ءامنوا معک من قریتنا اولتعودن فی ملتنا قال او لو کنا کـرهین• قد افترینا علی الله کذبـا ان عدنا فی ملتکم بعد اذ نجـنا الله منها وما یکون لنا ان نعود فیها الا ان یشاء الله ربنا وسع ربنا کل شیء علمـا علی الله توکلنا ربنا افتح بیننا وبین قومنا بالحق وانت خیر الفـتحین؛
اشراف زورمند و متکبر از
قوم او گفتند: ای شعیب سوگند یاد می‌کنیم که تو و کسانی را که به تو ایمان آورده‌اند از شهر و آبادی خود بیرون خواهیم کرد یا به آئین ما باز گردید، گفتند: آیا (می‌خواهید ما را بازگردانید) اگر چه مایل نباشیم؟! • اگر ما به آئین شما بازگردیم، بعد از آنکه خدا ما را از آن نجات بخشیده، به خدا دروغ بسته ایم، و شایسته نیست که ما به آن بازگردیم مگر اینکه خدائی که پروردگار ماست بخواهد، علم پروردگار ما به همه چیز
احاطه دارد، تنها بر خدا توکل کرده‌ایم، پروردگارا میان ما و قوم ما به حق داوری کن که تو بهترین داورانی.»
«لاقطعن ایدیکم وارجلکم من خلـف ثم لاصلبنکم اجمعین• قالوا انا الی ربنا منقلبون• وما تنقم منا الا ان ءامنا بـایـت ربنا لما جاءتنا ربنا افرغ علینا صبرا وتوفنا مسلمین؛
سوگند می‌خورم که دستها و پاهای شما را به طور مخالف (دست راست با پای چپ یا دست چپ با پای راست) قطع میکنم سپس همگی شما را به دار می‌آویزم• (ساحران گفتند (مهم نیست) ما به سوی پروردگارمان باز میگردیم• نها
ایراد تو، به ما این است که ما به آیات پروردگار خویش - هنگامی که برای ما آمد - ایمان آورده‌ایم، بار الها! پیمانه
صبر (و استقامت) را تا آخر بر ما بریز و ما را مسلمان بمیران (و تا پایان عمر با
اخلاص و ایمان بدار). »
فالقی السحرة سجدا قالوا ءامنا برب هـرون وموسی• قال ءامنتم له قبل ان ءاذن لکم انه لکبیرکم الذی علمکم السحر فلاقطعن ایدیکم وارجلکم من خلـف ولاصلبنکم فی جذوع النخل ولتعلمن اینا اشد عذابـا وابقی• قالوا لن نؤثرک علی ما جاءنا من البینـت والذی فطرنا فاقض ما انت قاض انما تقضی هـذه الحیوة الدنیا.
(موسی عصای خود را افکند، و آنچه را که آنها ساخته بودند بلعید) ساحران همگی به سجده افتادند و گفتند: ما به پروردگار موسی و
هارون ایمان آوردیم!! • (
فرعون ) گفت آیا پیش از آنکه به شما اذن دهم به او ایمان آوردید؟! مسلما او بزرگ شماست که سحر به شما آموخته، بیقین دست و پاهای شما را بطور مختلف قطع میکنم و بر فراز شاخه‌های
نخل به دار می‌آویزم، و خواهید دانست کدامیک از ما مجازاتش دردناکتر و پایدارتر است! • گفتند به خدائی که ما را آفریده ما تو را هرگز بر دلائل روشنی که به ما رسیده مقدم نخواهیم داشت، هر حکمی میخواهی بکن که تنها میتوانی در این زندگی دنیا داوری کنی.»
«قالوا ءامنا برب العــلمین• قال ءامنتم له قبل ان ءاذن لکم انه لکبیرکم الذی علمکم السحر فلسوف تعلمون لاقطعن ایدیکم وارجلکم من خلـف ولاصلبنکم اجمعین• قالوا لا ضیر انا الی ربنا منقلبون؛
گفتند ما به پروردگار عالمیان ایمان آوردیم• (فرعون) گفت: آیا به او ایمان آوردید پیش از آن که به شما اجازه دهم؟! مسلما او بزرگ و استاد شما است که به شما
سحر آموخته، اما به زودی خواهید دانست که دستها و پاهای شما را به طور مختلف قطع میکنم، و همه شما را به دار می‌آویزم• گفتند: مهم نیست (هر کار از دستت ساخته است بکن) ما به سوی پروردگارمان باز میگردیم.»
«فاستقم کما امرت ومن تاب معک ولا تطغوا...؛
بنابراین همانگونه که فرمان یافته‌ای استقامت کن همچنین کسانی که با تو به سوی
خدا آمده‌اند و طغیان نکنید که خداوند آنچه را انجام می‌دهید می‌بیند.»
«یثبت الله الذین ءامنوا بالقول الثابت فی الحیوة الدنیا وفی الاخرة...؛
خداوند کسانی را که ایمان آوردند بخاطر گفتار و
اعتقاد ثابتشان ثابت قدم می‌دارد، هم در این جهان و هم در سرای دیگر...»
«قل نزله روح القدس من ربک بالحق لیثبت الذین ءامنوا...؛
بگو، آنرا
روح القدس از جانب پروردگارت به حق نازل کرده است، تا افراد با ایمان را ثابت قدم گرداند...»
«ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقـموا تتنزل علیهم الملـئکة الا تخافوا ولا تحزنوا وابشروا بالجنة التی کنتم توعدون؛
کسانی که گفتند پروردگار ما خداوند یگانه است سپس استقامت کردند، فرشتگان بر آنها نازل می‌شوند که نترسید و غمگین مباشید، و بشارت باد بر شما به آن بهشتی که به شما وعده داده شده است.»
«ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقـموا فلا خوف علیهم ولا هم یحزنون؛
کسانی که گفتند پروردگار ما الله است، سپس استقامت به خرج دادند نه ترسی برای آنهاست و نه غمی دارند.»
«انما المؤمنون الذین ءامنوا بالله ورسوله ثم لم یرتابوا وجـهدوا بامولهم وانفسهم فی سبیل الله اولـئک هم الصـدقون؛
مؤمنان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده‌اند، سپس هرگز شک و تردیدی به خود راه نداده، و با اموال و جانهای خود در راه خدا
جهاد کرده‌اند، آنها راستگو یانند.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۱، ص۱۴۲، برگرفته از مقاله «حکم استقامت».
