• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حِفاظ (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حِفاظ از واژگان نهج البلاغه به معنای محافظت است. در خطبه ۱۹۷ از این واژه استفاده شده است.



حِفاظ به معنی محافظت است. «حفیظ» حافظ فعیل به معنی فاعل است.


««و لقد علم المستحفظون من اصحاب محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) انّی لم ارّد علی الله و لا علی رسوله ساعة قطّ و لقد واسیته بنفسی»» (آنان که رسول خدا دین را به آنها امانت گذاشته و حفظ دین را از آنها خواسته است دانسته‌اند که من حتی ساعتی دستور خدا و رسول را ردّ نکرده و با وجود خودم از رسول خدا دفاع کردم).(شرح‌های خطبه:)


۱. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۴، ص۲۸۵.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۸۳.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۹۳، خطبه ۱۹۷.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۹۶، خطبه ۱۹۲.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۱۱، خطبه ۱۹۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۹۶.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۹۷.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۶۵۵.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۲، ص۲۱۵.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۷۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حفاظ»، ج۱، ص۲۸۷.    






جعبه ابزار