• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حِراء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: حراء.


حِراء (به کسر حاء) یا جَبَلُ النُّور از مفردات نهج البلاغه به معنای کوه معروف مکه مکرّمه است. نخستین بار آیات وحی در این مکان نازل گردید و غار حرا، محل عبادت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) در همین کوه است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره‌ی نسبت و موقعیت خود با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) از این واژه استفاده نموده است.



حِراء به معنای کوه معروف مکه مکرّمه آمده است. نخستین بار آیات وحی در این مکان نازل گردید و غار حرا، محل عبادت رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) در همین کوه است.


برخی از مواردی که در نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - بِحِرَاءَ - خطبه ۱۹۲ (نسبت خود با پیامبر)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص نسبت و موقعیت خودش با رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) فرموده است:
«وَ لَقَدْ کَانَ یُجَاوِرُ فِی کُلِّ سَنَة بِحِرَاءَ، فَاَرَاهُ وَ لاَ یَرَاهُ غَیْرِی، وَ لَمْ یَجْمَعْ بَیْتٌ وَاحِدٌ یَوْمَئِذ فِی الاسْلاَمِ غَیْرَ رَسُولِ اللهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) وَ خَدِیجَةَ وَاَنَا ثَالِثُهُمَا اَرَی نُورَ الْوَحْیِ وَ الرِّسَالَةِ، وَ اَشُمُّ رِیحَ النُّبُوَّةِ»؛
«من از اوّل در تبع آن حضرت بودم مانند بچّه شتر که در پی مادرش باشد، او هر روز فصلی از اخلاق خویش را بمن انتقال می‌داد و امر می‌کرد که از وی تاسّی کنیم هر سال در کوه حراء (برای عبادت) مجاور می‌شد، من او را می‌دیدم، دیگری نمی‌دید آنروز فقط یک خانه در اسلام بود و در آن فقط رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) و خدیجه بود، سومّی من بودم، نور وحی و رسالت را می‌دیدم و بوی نبوّت را استشمام می‌کردم».
این واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه،ج۱، ص۲۶۸.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۹۹.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۴۷۴، خطبه ۱۹۲.    
۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۰۰، خطبه ۱۹۲.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۸۲، خطبه ۱۸۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۶۹.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۲۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۵۳۰.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۵۰۱.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۲، ص۳۹.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۹۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حرآء»، ص۲۶۸.    






جعبه ابزار