حُرّ (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حُرّ (به ضم حاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای آزاد و خلاف
برده است.
مشتقات
حُر که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
تَحْرير (به فتح تاء و سکون حاء) به معنای آزاد؛
فَتَحْرِیر (به فتح فاء، تاء و سکون حاء) به معنای آزاد کردن؛
مُحَرَّرا (به ضم میم، فتح حاء و فتح راء مشدد) به معنای آزاد شده است.
حُرّ به معنی آزاد و خلاف برده است.
به مواردی از
حُرّ که در
قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْاُنْثی بِالْاُنْثی.) «آزاد به آزاد، بنده به بنده، زن به زن.»
تحریر به معنی آزاد کردن است.
(وَ مَنْ قَتَلَ مُؤْمِناً خَطَاً فَتَحْرِیرُ رَقَبَةٍ مُؤْمِنَةٍ.) «هر که مؤمنی را از روی اشتباه بکشد بر اوست آزاد کردن یک بنده
مؤمن.»
(رَبِّ اِنِّی نَذَرْتُ لَکَ ما فِی بَطْنِی مُحَرَّراً) «
پروردگارا آن‌چه در شکم من است
نذر تو کردم آزاد از هر قیود.»
مراد آن است که از هر قید آزاد است و فقط برای خدمت و
عبادت تو است و هیچ کاری و عملی نسبت به خودم از وی نمی‌خواهم.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حر»، ج۲، ص۱۱۸.
