• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَنْجَر (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حَنْجَر (قاموس قرآن (جلد ۲))
مقالات مرتبط: حَناجِر (لغات‌قرآن)، حلق.


حَنْجَر (به فتح حاء، سکون نون و فتح جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای گلو است.


حَنْجَر
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۸۷.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۰.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۵۸.    
به معنی گلو است.
در اقرب الموارد گوید: «الْحَنْجَرَةُ: الْحُلْقُومُ» جمع آن‌ حَنَاجِر است‌.
[۴] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۵۹۶.    


به مواردی از حَنْجَر که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الْحَناجِرَ (آیه ۱۰ سوره احزاب)

(وَ اِذْ زاغَتِ الْاَبْصارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ‌ الْحَناجِرَ.)
[۵] احزاب/سوره۳۳، آیه۱۰.    

(و زمانى را كه چشم‌ها از شدت وحشت خيره شده و دل‌ها به گلوگاه رسيده بود.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۱۹.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۲۷.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۸۵.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۲۸-۲۹.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۱۲۴.    

رسیدن دل‌ها به گلو کنایه از شدّت اضطراب و ترس است یعنی گویی قلب‌ها از جای خود بالا آمده و به گلو رسیده‌اند.
طبرسی آن را جوف حلقوم معنی کرده است‌.
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۱۲۴.    


۲.۲ - الْحَناجِرِ (آیه ۱۸ سوره غافر)

(وَ اَنْذِرْهُمْ یَوْمَ الْآزِفَةِ اِذِ الْقُلُوبُ لَدَی‌ الْحَناجِرِ.)
[۱۲] غافر/سوره۴۰، آیه۱۸.    

(و آن‌ها را از روز نزديک (روز قیامت‌) بترسان، هنگامى كه از شدّت وحشت دل‌ها به گلوگاه مى‌رسد.)
[۱۳] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۹.    
[۱۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۸۵.    
[۱۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۱۹-۳۲۰.    
[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۴۷.    
[۱۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۳۳.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۸۷.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۶۰.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۲۵۸.    
۴. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۵۹۶.    
۵. ↑ احزاب/سوره۳۳، آیه۱۰.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۱۹.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۲۷.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۲۸۵.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۲۸-۲۹.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۱۲۴.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۱۲۴.    
۱۲. ↑ غافر/سوره۴۰، آیه۱۸.    
۱۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۶۹.    
۱۴. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۴۸۵.    
۱۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۳۱۹-۳۲۰.    
۱۶. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۲۴۷.    
۱۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۳۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حنجر»، ج۲، ص۱۸۷.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره احزاب | واژه شناسی واژگان سوره غافر
جعبه ابزار