• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَمید (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: الحمید.


حَمید: (اِلی‌ صِراطِ الْحَمیدِ)
«حَمید» از مادّه‌ «حَمْد» به معنای‌ «محمود»، به کسی می‌گویند که در خور ستایش و دارای هرگونه کمال است و در اینجا منظور خدا است؛ بنابراین، «صِراطِ الْحَمِیدِ» به معنای راه وصول به مقام قرب و خشنودی پروردگار است.
بعضی نیز احتمال داده‌اند که «حمید» در اینجا معنای وصفی برای صراط دارد و از قبیل «اضافه بیانیه» است؛ بنابراین، معنا چنین می‌شود آنها به سوی راهی هدایت می‌شوند که شایسته هرگونه ستایش است.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با حَمید:

۱.۱ - آیه ۲۴ سوره حج

(وَهُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَى صِرَاطِ الْحَمِيدِ) (و بسوی سخنان پاکیزه هدایت می‌شوند، و به راهِ خداوند شایسته ستایش، راهنمایی می‌گردند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: معنای اینکه فرمود به سوی قول طیب هدایت شدند این است که خداوند وسیله را برای چنین سخنی برایشان فراهم نمود. و هدایتشان به صراط حمید- حمید یکی از اسماء خداست- این است که از ایشان جز افعال پسندیده سر نزند، هم‌چنان که جز کلام طیب از دهان ایشان بیرون نمی‌آید. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۸ سوره بروج

(وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ) (آنها هیچ ایرادی بر مؤمنان نداشتند جز این‌که به خداوند توانا و شایسته ستایش ایمان آورده بودند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اوصافی که در این آیه برای اسم جلاله- اللّه- آورده به حجت و دلیل حقانیت مؤمنین و مظلومیت آنان، و بر باطل بودن جباران که بر خدا جرات نموده، دست به چنان جنایاتی زدند، اشاره دارد و می‌فهماند که به زودی خدای تعالی به آنان جزای خیر، و به اینان عذاب دوزخ می‌چشاند. برای اینکه خدای تعالی اللّه عزیز حمید است، غالبی است شکست ناپذیر علی الاطلاق، و در آنچه می‌کند جمیل است علی الاطلاق، پس او به تنهایی همه جلال‌ها و جمال‌ها را دارد، و در برابر چنین خدایی باید خاضع شد، و نباید متعرض خشم او گردید. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. حج/سوره۲۲، آیه۲۴.    
۲. بروج/سوره۸۵، آیه۸.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۱۳۱.    
۴. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۳۹.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۴، ص۷۰.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۳۴۹.    
۷. حج/سوره۲۲، آیه۲۴.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۳۵.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۵۱۰.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۳۶۲.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۱۹۸.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۱۴۱.    
۱۳. بروج/سوره۸۵، آیه۸.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۰.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۱۷.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۵۱.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۴۲۳.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۳۱۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حَمید»، ص۱۹۵.    






جعبه ابزار