• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَلْق (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَلْق (بر وزن عقل) از واژگان نهج البلاغه به معنای تراشیدن و محل فرو رفتن طعام و شراب در گلو آمده است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با دشمن و کینه، غصب حق خویش، شیطان و اعوانش و در رابطه با عدالت خویش از این واژه استفاده نموده است.



حَلْق (بر وزن عقل) تراشیدن: «حلق راسه: ازال شعره» ایضا حلق: محل فرو رفتن طعام و شراب در گلو است، جمع آن احلاق و حلوق و حلق است، حلقه: هر شی دائره‌ای را گویند.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:


۲.۱ - الْحالِقَةُ - خطبه ۸۵ (دشمن)

حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با دشمن و کینه فرموده:
«وَ لا تَباغَضوا فَإِنَّها الْحالِقَةُ
«با همدیگر دشمنی نکنید، که آن ویران کننده و تار و مار کننده است.» حالقه یعنی محو کننده از بین برنده، این معنی با معنی اصلی مناسبت دارد، هر بلاء ویران کننده را حالقه گویند.


۲.۲ - الحَلْقِ - خطبه ۳ (غصب خلافت)

حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با غصب حق خویش فرموده:
«فَصَبَرتُ وَ في الْعَيْنِ قَذىً، وَ في الحَلْقِ شَجاً، أرى تُرَاثي نَهْباً.»
صبر کردم در حالی که در چشمم تراشه و در حلقم استخوان بود، می‌دیدم که تراث و حقّم تاراج می‌شود.»

۲.۳ - حُلوقِكُمْ - خطبه ۱۹۲ (شیطان)

حضرت (علیه‌السلام) و درباره شیطان و اعوانش فرموده:
«وَ أَحَلّوكم وَ رَطاتِ الْقَتْلِ، وَ أَوْطَأُوكُمْ إِثْخانَ الْجِراحَةِ، طَعْناً في عُيونِكُم، وَ حَزّاً في حُلوقِكُمْ، وَ دَقّاً لِمَناخِرِكُمْ.»
«آن‌ها شما را به ورطه‌های قتل داخل کرده‌اند. برای نیزه زدن در چشم‌های شما، و قطع کردن حلقوم‌های شما و کوبیدن بینی‌های شما.»

۲.۴ - حَلَقِ - حکمت ۳۴۱ (فرج)

حضرت (علیه‌السلام) فرموده:
«عِنْدَ تَناهي الشِّدَّةِ تَكونُ الْفَرْجَةُ، وَ عِنْدَ تَضايُقِ حَلَقِ الْبَلاءِ يكونُ الرَّخاءُ.»
«در وقت به آخر رسیدن شدّت، فرج حاصل می‌شود و در وقت تنگ شدن حلقه‌های بلا، گشایش به وجود می‌آید.»

۲.۵ - حَلَقِ - خطبه ۱۵۹ (عدالت)

حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با عدالت خویش فرموده:
«وَ أَعْتَقْتُكُمْ مِنْ رَبَقِ الذُّلِّ، وَ حَلَقِ الضَّيْمِ.»
«شما را از بندهای ذلت که به گردن داشتید آزاد کردم و از حلقه‌های ظلم رها نمودم.»
این لفظ هشت مورد در «نهج‌البلاغه» آمده است.


۱. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۱۵۱.    
۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۷۰۷.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۶۹، خطبه ۸۵.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۱۴۹، خطبه ۸۴.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۸، خطبه ۸۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۶۷.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۵۹۶.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶۰۸.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۳، ص۵۳۷.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۱۳۹.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۳۵۷.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۱، خطبه ۳.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۱، ص۲۶، خطبه ۳.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۸، خطبه ۳.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۹.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۰۳.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۱، ص۵۱۰.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱، ص۳۲۹.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۳، ص۴۵.    
۲۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱، ص۱۵۳.    
۲۱. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۵۲، خطبه ۱۹۲.    
۲۲. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۶۴، خطبه۱۸۷.    
۲۳. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۸۸، خطبه ۱۹۲.    
۲۴. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۴۹.    
۲۵. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۱۸.    
۲۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۳۲.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۳۷۵.    
۲۸. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۲۸۹.    
۲۹. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۳، ص۱۴۳.    
۳۰. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۶۰، حکمت ۳۴۱.    
۳۱. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۳۶، حکمت ۳۵۱.    
۳۲. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۳۶، حکمت ۳۵۱.    
۳۳. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۳.    
۳۴. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۰۲.    
۳۵. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۰۳.    
۳۶. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۸۰۷.    
۳۷. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۴۳۵.    
۳۸. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۲۶۷.    
۳۹. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۴۳، خطبه ۱۵۹.    
۴۰. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۷۰، خطبه ۱۵۴.    
۴۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۲۴، خطبه ۱۵۹.    
۴۲. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص.    
۴۳. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۰۳.    
۴۴. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۵۰۳.    
۴۵. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۲۰۷.    
۴۶. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۳۴۱.    
۴۷. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۲۲۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حلق»، ج۱، ص۲۹۷.    






جعبه ابزار