• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَلْف (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حَلْف (قاموس قرآن (جلد ۲))
مقالات مرتبط: حَلّاف (لغات‌قرآن)، حَلْف (مفردات‌نهج‌البلاغه)، حلف.


حَلْف (به فتح حاء و سکون لام) یا حِلْف (به کسر حاء و سکون لام) از واژگان قرآن کریم به معنای سوگند است.
در اسلام سوگند دروغ، حرام و سوگند راست، مکروه است مگر آن‌که احقاق حق بسته به آن باشد و اگر کسی سوگندی خورد و آن را شکست باید کفّاره بدهد.
مشتقات حَلْف که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
حَلَفْتُم (به فتح حاء و لام) به معنی سوگندهاى بيهوده‌؛
حَلّاف (به فتح حاء) به معنی کسی که زیاد قسم می‌خورد.

حَلْف یا حِلْف
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۶۵.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۲.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۰.    
به معنی سوگند است.

به مواردی از حِلْف و حَلْف که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - حَلَفْتُم (آیه ۸۹ سوره مائده)

(ذلِکَ کَفَّارَةُ اَیْمانِکُمْ اِذا حَلَفْتُمْ‌.)
[۴] مائده/سوره۵، آیه۸۹.    

«آن است کفّاره سوگندهای شما چون سوگند خوردید و شکستید.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۱۶۳.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۱۱۰.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۶۳.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۶۸.    

در اقرب الموارد و مفردات گوید: حلف سوگندی است که با آن پیمان گرفته می‌شود سپس در هر سوگند به کار می‌رود.
[۹] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ص۸۰۳.    
[۱۰] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۲.    


۲.۲ - حَلَّافٍ‌ (آیه ۱۰ سوره قلم)

(وَ لا تُطِعْ کُلَ‌ حَلَّافٍ‌ مَهِینٍ‌.)
[۱۱] قلم/سوره۶۸، آیه۱۰.    

(و از كسى كه سوگند ياد مى‌كند و پست است اطاعت مكن.)
[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۴.    
[۱۳] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۲۱.    
[۱۴] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۷۱.    
[۱۵] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۱۶.    
[۱۶] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۰۱.    

حلّاف کسی است که زیاد قسم می‌خورد.
[۱۷] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۲.    
[۱۸] زبیدی، مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۲، ص۱۴۹.    
سوگند خوردن از نظر اسلام خوب نیست و سوگند دروغ، حرام و سوگند راست مکروه است مگر آن‌که احقاق حق بسته به آن باشد و حتی وارد است که شخص در صورت امکان خسارت را قبول کند و سوگند نخورد و اگر کسی سوگندی خورد و آن را شکست باید کفّاره بدهد و کفّاره آن طبق آیه ۸۹ مائده اطعام ده نفر فقیر یا لباس ده نفر و یا یک بنده آزاد کردن است و در صورت عدم تمکّن باید سه روز روزه بگیرد.


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۲، ص۱۶۵.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۲.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۰.    
۴. ↑ مائده/سوره۵، آیه۸۹.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۶، ص۱۶۳.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۱۱۰.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۶۳.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۶۸.    
۹. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ص۸۰۳.    
۱۰. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۲.    
۱۱. ↑ قلم/سوره۶۸، آیه۱۰.    
۱۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۴.    
۱۳. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۲۱.    
۱۴. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۷۱.    
۱۵. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۱۶.    
۱۶. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۰۱.    
۱۷. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۵۲.    
۱۸. ↑ زبیدی، مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، ج۱۲، ص۱۴۹.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حلف»، ج۲، ص۱۶۵-۱۶۶.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره قلم | واژه شناسی واژگان سوره مائده
جعبه ابزار