• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَفِیٌّ‌ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَفِیٌّ: (کَاَنَّکَ حَفِیٌّ عَنْها)
«حَفِیٌّ» در اصل به معنای کسی است که پی در پی از چیزی سؤال می‌کند و با دقت و اصرار تعقیب می‌نماید و از آنجا که اصرار در سؤال باعث پیشرفت علم و دانش انسان می‌شود، گاهی این کلمه به معنای «عالم و دانشمند» نیز آمده است.



(يَسْأَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَيَّانَ مُرْسَاهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي لاَ يُجَلِّيهَا لِوَقْتِهَا إِلاَّ هُوَ ثَقُلَتْ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ لاَ تَأْتِيكُمْ إِلاَّ بَغْتَةً يَسْأَلُونَكَ كَأَنَّكَ حَفِيٌّ عَنْهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللّهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ) (از تو درباره زمان رستاخیز سؤال می‌کنند، کی فرا می‌رسد؟ بگو: «علمش فقط نزد پروردگار من است؛ و جز او نمی‌تواند وقت آن را آشکار سازد؛ و آن، حتّی در آسمان‌ها و زمین، سنگین و بسیار پر اهمیّت است؛ و جز بطور ناگهانی، به سراغ شما نمی‌آید.» باز از تو سؤال می‌کنند، چنان‌که گویی تو از زمان وقوع آن باخبری. بگو: «عِلمش تنها نزد خداست؛ ولی بیشتر مردم نمی‌دانند.»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: راغب گفته: کلمه حفی به معنای عالم و با خبر از چیزی است‌، و گویا این کلمه از ماده حفیت فی السؤال: اصرار کردم در پرسش گرفته شده، و تقدیر آیه یسئلونک عنها کانک حفی بها است و جمله‌ (کَاَنَّکَ حَفِیٌّ) در وسط کلام و بین یسئلونک و ظرف متعلق به آن قرار گرفته، و این خود اشاره می‌کند به اینکه معاصرین رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) این سؤال را مکرر از وی کرده و اصرار ورزیده‌اند، و به همین جهت قرآن کریم تا‌ اندازه‌ای سؤال و جواب را در عبارت تکرار کرده. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۸۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۴۵.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۰۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۷، ص۵۹.    
۵. اعراف/سوره۷، آیه۱۸۷.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۷۴.    
۷. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۴۵.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۴۸۳.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۳۷۱.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۰، ص۱۳۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۴۰۵.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حَفِیٌّ»، ص۱۸۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره اعراف | لغات قرآن




جعبه ابزار