• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَظْو (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَظْو از مفردات نهج البلاغه به معنای مکانت، خوشبختی و لذت بردن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره دنیا از این واژه استفاده نموده است.



حَظْو - حظّه به معنای مکانت، خوشبختی و لذت بردن است.


مواردی که در نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - اَحْظَی - حکمت ۳۵۷ (درباره دنیا)

حضرت علی (علیه‌السلام) درباره دنیا فرموده:
«مَتَاعُ الدُّنْيَا حُطَامٌ ... قُلْعَتُهَا اَحْظَی مِنْ طُمَاْنِینَتِهَا، وَ بُلْغَتُهَا اَزْکَی مِنَ ثَرْوَتِهَا»؛
«متاع دنیا خاشاک است بریدن از آن از اطمینانش خوش‌تر و لذت بخش‌تر، و کفاف آن از ثروتش پاکتر است».

۲.۲ - فَحَظُوا - نامه ۲۷ (خطاب به محمد بن ابی‌بکر)

حضرت علی (علیه‌السلام) در عهد محمد بن ابی‌بکر فرموده:
«وَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللهِ، أَنَّ الْمُتَّقِينَ ذَهَبُوا بِعَاجِلِ الدُّنْيَا وَ آجِلِ الاْخِرَةِ ... فَحَظُوا مِنَ الدُّنْيَا بِمَا حَظِيَ بِهِ الْمُتْرَفُونَ»؛
«اى بندگان خدا! آگاه باشيد كه پرهيزكاران هم از دنياى زودگذر و هم از سراى آخرت بهره گرفتند ... همان لذّتى را كه متنعّمان از دنيا بردند، نصيبشان شد»؛
از این لفظ دو مورد در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۸۵.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۱۰۳.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۷۷.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۸۶۴، حکمت ۳۵۷.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۳۹، حکمت ۳۶۷.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۳۹، حکمت ۳۶۷.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۷.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۳.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۴.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۵۳.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۴۹.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۸۵.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۶۱۵، نامه ۲۷.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۳۱، نامه ۲۷.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۸۳، نامه ۲۷.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۹۹.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۲۵.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۷۲۷.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۹، ص۳۵۰.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۶۴.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۵، ص۱۶۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حظو»، ج۱، ص۲۸۵.    






جعبه ابزار